Моќник што владее, боли, ја води Играта.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Не, Господ не дава! Одамна од мене му е смачено“, се толчам безмилосно и ја водам играта до врв полна со моите одмазднички вистини.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Значи, пуста Стојне, испаѓа дека уште еднаш му имаш згрешено на некого а самата не знаеш на кого!“ и велам јас и вистински се изнасмеав.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)