впива (гл.) - кон (предл.)

Ја впиваше кон забите горната усна додека врвовите на неговите бели прсти удираа по светкавата револверска футрола.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А сега наоколу ќе направиме насипче, како во легенче да се задржи водата и полека да се впива кон коренот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)