Ако воопшто не си дојде?... (Паѓа плачејќи скршена од болка).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Прво се вратил таткото, а бргу по него и ќерката - и на Коцев му раскажале грозни работи: “Многу лоша работа, даскале, не можев да излезам на главната улица, Турци, Грци и Евреи се развикале како да гонат бесно куче...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Кога на пролет благиот југ ќе запее и јас со него заедно гласот си го здружувам: белки Костадин ќе чуе, скоро да ми дојде...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
- Не знам кога ќе се врати татко ти, а сам не сакам да ти оставам надвор.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)