врати (гл.) - од (предл.)

Учителот не се врати од планината. Сигурно му го препречил патот големиот снег. Лавината. Никој не знае­ше што се има случено на враќање.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Квечерината на дваесет и трети мај, кога се вратив од височинката каде што веќе се изведуваа работите на главниот резервоар, за кој земјата беше ископана и, на камиони, однесена, та почнуваа бетонерските работи, кога се вратив таа квечерина, пред куќата ме чекаше човек кого не го познавав.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И сето тоа спакувано во врзопче.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Еднаш и чичко Ташко се врати од Берлин (од некаков саем на книгата) со албум за поштенски марки кога јас бев филателист!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ќе се вратиме од Луксембург кога ќе заработиме за куќа. Но дотогаш... Ацо не ја заврши мислата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Јаков сѐ уште не се врати од чаршија?“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пискотниците на жените ги слушнаа Трајко и Куле, кои се вратија од испраќањето и се загнаа да видат што се направи дома во кошарчето.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А си се пораспашала малце да и поистресиш б'ите, ете ти а некоа чанта, се враќа од градините, ќе ти се истресе и ќе те затече распашана; ја некој косач, гумнар, жетвар.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се зачуди Алекса кога во визбата го виде Јована Ѓуров, кој таа пролет се врати од Бугарија и се придружи кон Толевата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Уште малку ќе бев вратен од Ќустендил назад со целата чета.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Пере и Петре му ја изложија нему каква е положбата внатре, и Ѓорче ја удри главата в земи, a по малку продолжи: — Излез, другари?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По нападот на Дебар повторно ќе се осврне на оваа потреба: “штотуку се вратив од полската болница.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Инспириран од случајот на првата официјална женска туча на плоштадот во Скопје каде неколку скопски шмизли се изџигерија меѓу себе со шамари и боксои поради богат момак кој се вратил од гурбет ме наведе на една анализа на овој феномен кој е сѐ поактуелен во нашата посткомунистичка транзиција.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Силен крик му ги распори сега градите на Јакима и тој ги испружи рацете, се подаде стреснато и растреперено напред, како да сакаше да задржи нешто и да врати од далечината.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Ќе имаме гости, - му рече на Бојана кога овој вечерта се врати од скитањето. - Гости? Какви? - му светнаа очите на Бојан.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се вратив од јужните краишта а Старицата рече: Кога дојде дојдоа и сите реки што си ги врвел, и сите птици што ти ја слушнале песната.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Млекарки со полни ведра кога се враќаат од молзење и разбој и на него мајка ти врз бесконечната ливада на веленцето што го ткае спроти Велигден да гледаш постапно како никнуваат на милиони цвеќиња, тревки, плодови и незаборавна, точно во тие години, во пределот на првиот допир, да почне една војна, постапно да го изумуваш својот татко, тој да исчезнува низ времето, да потече и крв од твојата нога за да сфатиш дека твоето детство стои допрено како божјак до војна и молчи...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Мајка му се враќа од подрумот и продолжува да работи низ претсобјето.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Потоа се стрча долу во градинката да ги собере пердувките од врапчето и да ѝ ги покаже на сестра си кога ќе се врати од училиште.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Но затоа, штом се врати од болницата, на четвртиот ден, ѝ испратив песна.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
8. Таа вечер не можев да заспијам: се молев со молитва толку усрдна и чиста, го молев Бога да ме врати од кривиот пат, да ме земе со себе, да не ме остава во рацете на обични разбојници друмски.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Откако се вратив од циркусот, гледав со невидена супериорност на сѐ околу мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Најмалку што можев да помислам беше, дека Иван се врати или ми го враќаат за да ми го испитат паметењето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Па кажете ми сега, со каков изговор ќе можев во мојот дом да не го прифатам детево, им се обраќав во мислите на милиционерите?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Син ми како да се беше вратил од далечно патешествие, и тоа лично а не неговата сенка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ДЕПА: Не ами, никогаш не сме ја кревале додека не сме се вратиле од попратувачка.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Меѓу нив и такви кои штотуку се вратиле од печалба и сноват нови сонови за заработка во туѓина.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога се вратив од часови татко ми сам седеше со Ели, која стануваше сѐ позборлива, само ако имаш време да ја слушаш.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Еден ден, кога се вратив од училиште и дома ја најдов тетка Рајна, почувствував дека веќе не можам да го кријам тоа што ме измачува и ја прашав: - Тетко Рајно, учителката Вера мажена ли е?
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Помислував на неа тие денови, кога на улиците гледав мајки како ги гушкаат своите синови кои во колони се враќаа од фронтот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Видов како со презир гледа во листот хартија.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од едно од тие сонувања ме разбуди остриот глас на мајка ми, која предвреме се беше вратила од татковата продавница: „Кое е ова глупаво лице?!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Рајнер ме чекаше во својот дом за да може да заспие.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Откако тој се врати од болницата во својот виенски дом на улицата Шонлатерн, секое утро излегував од дома велејќи дека одам да читам во библиотеката, оставајќи го зад себе префрлувањето на мајка ми дека моите врснички по цел ден остануваат дома а излегуваат само со своите мајки, или некој друг повозрасен член од семејството, за да не си го нарушат угледот кај договарачите на бракови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Немала деца, и потполно ѝ се посветила на внуката, ја научила да говори англиски и француски, ѝ дала да чита и популарни романи, но и дела од Олимп де Гуж и Мери Волстонкрафт, малку предвреме за да ги разбере во потполност, но сосема навреме за да се определи да се бори за правата на жените.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога Клара се преселила кај својата тетка, таа тукушто станала вдовица и се вратила од Лондон каде живеела со својот сопруг.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На крајот од војната, кога за време на една од семејните средби во неговиот дом, Зигмунд ја прочита на глас тукушто пристигнатата телеграма дека неговите синови наскоро ќе се вратат од фронтот, помислив на Роза, но не се осмелив да ја погледнам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ќе се пресрамам и ќе се вратам од кај што сум дошол.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И Лозан Перуника се вратил од почва на гримизна топлина во зелен свет на стварност, не за да го предаде својот сој и неговиот нагон туку да го надрасне густото шепотење на крвта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Ќе појдете кон Лесново, ќе го оставите моето колило.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можел, не смеел! Тој миг можел да се нарече самоодрекување на поет и песник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
ЛУКОВ: Не мислиш сигурно јас да останам невооружен, кога ќе се вратат од акцијата?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Језекил имал многу такви денови, а неговото рамо било така сништено, што се чинело дека носи некаква невидлива неминовна копанка со малтер, под чијашто тежина се ведне, дури и кога поминувал по сокаците на селото, доаѓајќи си како туѓоземјанин, вратен од светот, со печалбата врзана в крпче, скинат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Неда со своето семејство, откако се врати од воената зона во Сараево, од ден на ден ја стекнуваше довербата на Ружа, пред сѐ преку молчеливоста за време на жестоките напади врз Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ќе речеше дека се вратила од Америка и навратила на гости кај тетка ѝ.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Речиси со трчање стигна дома само миг пред тмурниот Никодин да се врати од работа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се врати во фотелјата токму во мигот кога Томо се врати од утринската прошетка.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада мрзоволно тој петок се врати од предавањата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Децата, фала богу, беа здрави, па Маре се вработи како чистачка, а тие се чуваа сами, поголемото го чува помалото, а најмалото внимава на најголемото, па го кодоши кога мама ќе се врати од работа.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тоа го прави повеќе од десетина години, од истиот час и ден кога се врати од Света Гора.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ѝ велеше дека го чека Јована Дамчески да се врати од војна и дека кога ќе се врати тој, таа одново ќе си стане лична и млада и тогаш ќе се венчаат со Јована.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Верувајте ми, куќа што немаше да се врати од Грција со неколку огромни пакувања од кафе се сметаше за недомаќинска. Ете така.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Па после, ти велам, се искрадува Мисајле Ковачот, се истргува некако, никој не виде во тој прплец кога отиде дома и кога се врати од дома, туку еве го со пушка в раце.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Како тогаш да се вратиле од пасење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дуко Вендија се врати од џандармерија и Дуковица, цела ноќ го редеше со кромид и со компири по снагата. По изудреното, по набивките
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А немаше година откако се врати од Стамбол. Цел живот таму го помина.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
По некое време влезе и брат ми. Се врати од орање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И ако не се вратам од фронтов, ќе остане така, невидена, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си легнав со вкус на ментол бонбона, на Boogie del Banco Rojo, на распроѕеваната и пепелава мама (каква што е таа кога се враќа од забавите, пепелава и поспана, огромна уловена риба и толку што не личи на себеси).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со два и една согласка (ама, ода), со три согласки и еден вокал (бран, крем) и повторно стихови, месечината слезе под топилница во својот полисон/корсет од нарди, детето ја гледа, ја гледа, детето упорно ја гледа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Попот докажуваше дека коските и металот не горат. уште пред тоа да избувне огнот, Антун Крстин му свртил грб на селото и се вратил од кај што дошол, негде кај што овдешните луѓе нашле ново Кукулино во кое со грч под ребрата ќе тагуваат по својата земја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Понекогаш ја облакаше облеката од татко му, ставаше вратоврска, паларија, ставаше мустаќи од волна, ставаше луле в уста, ја ставаше сабјата и шлемот што ги донесе татко му кога се врати од фронт и застануваше пред огледалото и се огледуваше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога се врати од Голи Оток, ги откопа сандаците со книги, макар оштетени, како да имаа поголема библиофилска вредност, но со поарчени значења, додека преостанатите книги ги извади неоштетени од отворените ѕидови во библиотеката.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски замина замислен, првпат откако се врати од Голи Оток, сега зајакнат и орен за работа, но подјадуван од малите порази што ги доживуваше со луѓето во местата каде што работеше, никогаш со разбирање за неговата трагична судбина и минато на затвореник на Голи Оток, макар невино осуден, потоа и рехабилитиран.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но таа стравуваше книгите да не го испратат таму од кај што можело да нема враќање, како многумина, како што можеше да му се случи на Климент Камилски кога, сепак, се врати од Голи Оток.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога се вратив од Шпанија и Франција, многумина ми велеа дека сум се вратил како хроничен Дон Кихот, со продолжена судбина на автентичниот Дон Кихот на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Семејството и искреното пријателство со Татко остануваа последните пристаништа на неговата надеж.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој можеше слободно да се врати, а и францускиот командант Мортје во Поградец прашувал за него, препорачувајќи им на Татковите родители слободно да се врати од Цариград, му била утврдена невиноста, а и ќе може повторно да работи во Командата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
8. Попладне се врати од плажа изморен и гладен, без динар в џеб, се врати во градот и во себе си, како што се враќаат јагулите на мрестње во една вода.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
11 Осамна обично, облачно утро. Томето беше дома, штотуку се имаше вратено од продавница, ги аранжираше цвеќињата на прозорците.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Инаку пациентот е сосема во ред”, рече главниот лекар, „уште и операционата маса ќе ни ја сруши кога ќе го вратиме од наркоза, сила од човек.”
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Баба силно тагуваше оти синот се врати од Истанбул, се чинеше засекогаш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше вратен од клучната претпоследна мисија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Баба ми се вратила од реката и нѐ барала насекаде.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој се повлече уште повеќе во себе, особено откако пред една година ги вратија од бањата на Каплан. Го паметеше тоа убаво Ѓулсиме.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Меаните и ановите се празнеа од веселите бегчиња вратени од војна: тие таму пушеа наргиле, се фалеа со подвизите и кршеа по некоја чаша.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Синот на Тајко почна во пазарните денови заедно со нив да се враќа од градот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
А кога таткото се вратил од печалба, и сиот уплакан од жал по момичката, зашто лошата жена му изнакажала лаги - дошла мечката и ја вратила момичката жива...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Ќе се врати од печалба домаќинот мој, и ќе остане колку во мене семето да за ’рти. И пак ќе си замине...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Зимски фебруарски ден, студено. Веќе се стемнуваше некаде по четири часот попладне кога ти се врати од лов.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
И ме вратија од мртви - буквално, ми рекоа дека во еден момент веќе сум бил готов.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Поп Петко разбра од пазарџиите дека си дошле во Прилеп и дека си кинисале, од други разбра дека се вратиле во Дуње; од трети дека ја поминале Црна, а последните му рекоа дека се вратиле од манастирот да запалат по една свеќа и веќе се зададоа здола Сидорка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Токо, на! Води а ти едната маска, — вели Илко и се вратија од патот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но при вториот или третиот стих Пере тивко му шепна: „Се заоблачи, Апостоле“, и тој веднаш ја сврте на „Дуњеранке“, оти влегоа двајца жандарми и дежурниот полициски писар Јачмениќ, кој се врати од Солун и си го зеде пак старото место.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Некои Бугари пишуваа долги писма и ги навредуваа Србите: како сега се вратиле од Србија и ги виделе нивните невести; со нив јаделе и пиеле, та дури и спиеле; како тие таму кркаат и беснат со Германците и со нив — Бугарите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога се врати од Цариград, појде на гробот од дедо, крај Езерото.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка мораше да се врати од Солун, во Лесковик. Според предвидувањата и информациите на нејзиниот татко, тогашен префект во речиси развластениот Лесковик, од војските кои доаѓаа и заминуваа заедно со туѓите окупаторски режими, во Солун требаше да се очекува големата воена разврска, пресудна за Првата светска војна...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, вратен од Турција, излегувајќи од кругот на хиерархијата на новите властодршци, од врвното место кое му беше посочено од неговиот славен вујко, прифати, во еден период, да биде судија на монархискиот режим на кралот Зогу I.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Откако се премости критичното време со козите, спасителките на нашите животи, со златникот на дедо, во кој беше собрано сето наследство кое ни беше земено, а според Мајка, вратено од добриот Бог, па се спасија нашите животи од гладувањето, со Мајкиното жртвување да работи како касиерка во киното „Балкан” – требаше да настапат посреќни времиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сакаше да му каже дека се вратила од враќањето.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Пуста судбина, си велеше таа кога се врати од Цариград, со сронато срце, со премалена душа.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога командантот на штабот се врати од град, нареди да се запре пукањето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Покај сѐ и тоа ќе ти помогне да се вратиш од мракот кон светлината, од немирот, кон мирот во душата; од сатаната кон бога, кон спасение; нема човек безгрешен, па дури и еден ден да живеел на земјата, зашто потекнуваме од грешните Адам и Ева, како што вели Јов, но ако се покае, господ му простува.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
- Кога ќе се вратиш од Струга, дојди пак да видиме да ли си добил сол.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Утре, дај Боже здравје, одење в град и назад нема да се вратам од овие тешки лакрдии што ми ги рече стариот, да знам оти за вистина клетвата негова ќе ме фати; пиле да се сторам, бело море и црно да прелетам, ама уште еднаш при татка не дојдувам.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Лири се враќа од експедицијата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
8. Ѕвездочетец се врати од далечно патување по небото И според ѕвездите претскажа Дека уште многу години и уште многу пат ќе траат скитањата.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
- За поединостите во врска со казната на Чардаклија узнав кога се вратив од службеното патување.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Во кусите периоди во кои едни војски доаѓаа а другите си одеа од неговиот град, се обиде да ги среди нерасчистените сметки, особено оние што се однесуваа на обврските кон Организацијата, по чија што задача токму пред војните се врати од планината во родниот Штип.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Она што го доживуваме како тешка ситуација, несигурност - тоа не е абнормалност, туку перманентна човечка состојба.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Современата уметност ја нема катарзичната улога поради едноставна причина што современите уметници не прифаќаат дека постојат „нормални” наспроти ненормални човечки услови; дека постои некој општ морален закон кому можете да му се вратите од абнормалноста.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Откритие Зоки Поки се врати од летување. Додека стаса дома тој сѐ трчаше по улицата, трчаше по скалите и така трчајќи се втурна и во собите.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
„Ридот ништо не родил“, повторува тврдоглаво таа, „туку сѐ што дојде и сѐ што не успеа да се врати од тој рид беше дело на оние будалине што тргнаа да го освојуваат иако не знаеја што токму ќе треба да освојат.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сето време додека татко ти се мачеше и стенкаше со топлата печка во рацете, ти трчаше околу него, повеќе му смеќаваше одошто да му помогнеш, а кога најпосле големата преселба на годишните времиња беше извршена, се врати од дворот и застана пред татка си.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Дека оној човек, кој ги полева леандрите во дворот, не е татко ти туку некој негов двојник кој доаѓа да го замени додека да се врати од неговите патешествија, ако воопшто некогаш се врати.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Затоа и одвреме навреме ќе се затекнев како му се обраќам преку прозорецот, како го викам по име, му дофрлувам неважни зборови само за да се јави, да проговори нешто, или барем да ми го спомене името, да му го слушнам гласот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Или ќе ми речеш дека го заборавив зајакот, и оној краешник заечки леб што ти го донесе татко ти откако се врати од еден лов на зајаци?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Му велиш: „Откако ја изнесе печката во тремот, некој топол ветар шета околу нашата куќа“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Венче и Милчо беа соседи; куќите им беа отспротива. Кога ќе се вратеа од училиште, играа во паркчето меѓу нивнивте куќи.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Секогаш пред да се вратам од Прага за Скопје по цел ден зјапам во Карловиот мост на Влтава Секогаш пред да се врати од Скопје во Прага син ми по цел ден зјапа во Камениот мост на Вардар
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Тукушто се вратив од очен лекар, со очи широко ококорени и жолт како лимон. Ми правеа флуоресцентна ангеографија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Тој сакаше на прекрасната Французинка да ѝ го покаже својот младешки дух - затоа, кога ќе се вратеше од работа, готвеше вечера, па со најлуксузните тренерки и спортска чанта гласно ја треснуваше вратата со надеж дека таа ќе го види низ дупчето и така ќе се заинтересира за него.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Дора со комплетот си играше жена-мајка и му готвеше на мажот кога тој ќе се вратеше од работа, ако Ники дојдеше на гости за да си играат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ема само што се беше вратила од училиште тој ден.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Заѕвони. Еднаш, двапати. Чу чекори како се приближуваат, па вратата полека крцна. ­- О!
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Така го зеде повторно дезодорансот и овојпат се испрска врз целата блуза, особено задржувајќи се на мишките.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- А сега, ќе ми кажеш ли, како успеа да се вратиш од далечниот југ?
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И слушај и добро запамти - ми велат - кога ќе се врати од болница да ја стрелаш!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Јас... јас... - се заика Зоја - скоро сум вратена од болница.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дури сега бев вистински вратен од враќањето во родната земја. Само Бог знае од каде и како?!
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ќе се вратат од негде, а веќе смислуваат ново патување...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А, незгодата беше во тоа што Нерка си замина во три часот, татко ми се јави од Болница и рече дека непланирано мора да дежура, па така, дома ќе си дојде дури утре претпладне, а мајка ми никако да се врати од работа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
На ден Свети Илија, откако се вративме од црква, баба ми влезе во градината и по некое време се врати со футата полна компири.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Перса не сакаше да навлегува во проблемите на Чана, таа е задоволна што Пелагија ја прифаќа идејата и вечерава можат да приготват гурабии, алва а и некоја суканица, а свечениот ручек кога ќе се вратат од неделната утринската литургија.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
18. Оливера Поточка се врати од Чехословачка и прво видување ќе ми рече: — Леле, да знаеш што ти донесов!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ники беше од некое руско-грчко благородничко семејство што се вратило од Шангај, од Кина.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој беше штотуку вратен од Москва, и, вистина, играше со вештачка нога.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сите македонски војници што се вративме од Бугарија за на Солун, нѐ протераа на Срем.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Што ми требаше да молам да се врати од Албанија?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Со овој имам и две деца, вели, уште не се вратени од училиште... 59.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе ме праша некој нешто, а јас ќе му речам: еве, сега се вратив од Костур.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе го испрскаме со вода, па така да се врати од кај неговите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Значи откако ќе се вратев од плажа, јадев, па пиев кафе со газдарицата на куќата или со Американката која беше сместена во собата до мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Станав и се упатив кон ѕидот, сѐ уште наведната поради досегашната, свлечена положба на телото во која се најдов кога се вратив од таму каде што бев.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Еднаш, кога се вратив од работа, ја најдов крај прозорецот, со скиселено лице.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Оттогаш, кога Билјана се враќа од училиште, веќе не вели: „Денес за малку ќе добиев петка“.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Еден ден, кога се вратив од работа, Билјана ме пречека пред дворната врата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Има и други работи што ме јадат, а една од поважните е дилемата: треба ли да имам „дечко” или не, рано е или ќе задоцнам ако наскоро не почнам со тоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас бев неодамна вратена од Лондон, и таму со Ивана цел еден ден, од утро до вечер, поминавме во еден забавен парк полн со најлудите и најстрашните тобогани, возови, лулашки и разни други чуда, што ни во Евродизниленд во Париз ги немаше, па рингишпилот не ми беше никаков предизвик.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ако „обесуваш”, ќе одиме без тебе, да знаеш – ми свика Ада. – Важи момци?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Колкупати сум плачела од бес кога ќе се вратам од школо и кога ќе видам дека во мое отсуство ми зел гумичка, или ми украл некоја скриена мастика.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога не сум со нив и кога ќе се вратам од Маврово, треперам да не ми кажат колку фантастично си поминале, па жива да се изедам од мака.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)