Имам фустани и мини здолништа, ама што вреди кога немам идеални нозе за да ги носам. А, блузите! Џемперите! Маичките! Вистински бедни парталчиња.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Сакам да имам нови облеки и многу облеки, да ми е преполн креденецот, да не знам која да ја одберам кога ќе го отворам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ништо не ми вреди што се сите од странство, што на моите другарки им се допаѓаат и би сакале да ги имаат, што ме прашуваат каде сум ги купила, па кога ќе кажам од кој град и која земја ми ги донеле мајка ми или татко ми, се воодушевуваат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Се сети и на нивните зборовите: „Е, бате, Стојмене! Имаме земја колку ти гледаат очи, салаш со азган коњи, но што ни вреди кога челадта не одминува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Што вреди кога ми е здосадено од сите нив.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)