врти (гл.) - и (сврз.)

Се џарам занесено во очите на учителот, а Васе ме дупи со коленото и се врти кон прозорецот. Се вртам и јас.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Се вртам и го барам со очи Ѓелете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Перките на вентилаторот се вртеа, се вртеа и лимоните во големата тегла со природна лимонада, долгиот излог на ладилникот беше нареден со тулумби, кадаиф, баклави, еклери, шампити, кифлички и колачиња, а празните масички со лажен мермер ги чекаа учениците, а особено ученичките од големиот одмор во блиската гимназија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Навечер оро вртат и ѓаволот и до него оѓаволените, темните.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Занесено се спуштал над керамидите, облетувал околу куќите, се вртел и превртувал како највешт гулаб.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И кога тој, за кого беше побегнала бегалка, ќе ја погледнеше попреку, таа му се вртеше и, со рацете на колковите, му се правдаше: „Е, не фаќа клетва од мајка, де!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Речиси отточканото може да го проверува и по стопати, да го врти и да го разгледува од сите страни, да го мери со педи, со лакти, со сажни...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога 'и видел мачорот глувците во дупките, ватило слинки да му течит и да се оближуат, како коа да беше 'и изел сите глувци, и паднал на коленици, за да прај метании и кревај рацете наугоре, чини, врти и белките од очите на небеси, ѓоа на господ му се молел; тргај броениците и викај: „Господи, помилуј!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Сепак песот го чу. Се повлекува назад, се врти и пак се враќа кај решетките.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кловнот се врти и изненадено гледа во лилјачките уши, во стаклените очи, во боксерски смачканиот нос.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Светот ми се врти и ми се повраќа од него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Да џвака нешто, да се залажува. Ја подзема сламата со јазикот, почнува да ја врти и да ја крцка со забите и мене ми дојдува убаво дека ѝ ја погодив мислата. Магарето само стригнува со ушите и се свртува кон другата страна. Налутено, ко дете.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас џвакам една сламка со забите, ја вртам и гледам што прави Витомир.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
18. Времето се грижи за зборот зборот што го обновува Тој што му длабеше во корењето го гради доградува и виши во куќата на светот Вербата штира не е Ни неверен е зборот Убавината да му се верува на надежта е врсник И онаа земја иловица густа раката што му ја памети се врти врти и понатаму во лика нова нудејќи ја светлината нова на говорот ризата небесна нитките што ја ткаат на несвенатиот збор И уште и натаму сега од пределите на глината над запомнатата стреа продолжува тој кон муграта да гледа со стрептеж незгаснат за повтежот на говорот да го досегне реченото
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Од сеништата бегам кон сеништата стасав претворен во оној долап што беспрекин се врти и чека да заросат води и браздата да вјаса и скелетот на тркалото повторно да сее пее и 'рти.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
„Каде, старецу? Јас сум. И сѐ додека лентата ќе се врти и додека скриеното електронско око ќе ги чита и одбира електричните импулси, претворајќи ги во зборови, ќе бидам млад и суров.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тоа, изгледа, го лути, го нервира, и од инает се врти и опашката си ја гризе.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Качакот ја држеше главата провисната, гледаше в земја, сонцето го пржеше по темето, му облетуваа муви и инсекти околу устата што му пенеше и му гореше за вода, напинаше на јажињата со кои беше врзан да ги скине; гледаше во луѓето собрани околу него, гледаше во езерото што ја заплискуваше водата и со јазикот мласкаше, стружеше низ устата која сѐ повеќе му се сушеше; се вртеше и го бараше Делина да дојде веќе, да му го забуца куршумот и да го спаси од овие маки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Затоа морала да троши многу пари кога одела таму.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Таа се врти и му вели „па, вие говорите француски!“ а тој ѝ одвраќа „уи, мадмуазел“ и ја подава раката кон нејзината долга, костенлива коса.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ги вртат вртешките, а на вртешките оклештени девојчиња, кое од кое поубаво, се вртат и пеат.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
(Клаус се врти и значајно погледнува во Ацо и Стево. Продолжува да гледа во картотеката.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Хрушчов подзапира, си го враќа предниот чекор на делканиот камен, се врти и гледа: две жени се борат со глутница полицајци.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се вртам и здогледувам оставено порака: ,Јави се кај лекарката Лидија Подувкина".
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се врти и ја вика жената да ме запознае.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се врти и се замазнува, ниедно влакно да не остане понастрана.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја мрда главата, ја врти и ја ниша, а капата никако кон негде да му се мрдне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го кревам телефонот: ало, ало, вртам и викам, ало, и ало се направив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се вртам и бело гледам по ѕидовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се вртам и барам од некаде помош.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после ќе појдам кај радиото, ќе го вртам и ќе барам да се јави „Гласот на Демократската влада на Грција“.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)