вртка (гл.) - на (предл.)

Почна да се вртка на седиштето. Најпосле стана, се отетерави несмасно преку ќелијата, пробуричка низ џебот на својата униформа и срамежливо му подаде едно извалкано парче леб на лицето-череп.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Клинците, тие си буричкаа во носот, се врткаа на сите страни...
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)