гази (гл.) - со (предл.)

Јас се одвлечкав полека во училната, се потпрев со рацете на колена и тажно ги гледав големите чевли на моите нозе, што влегоа во мојот живот како некои живи суштества, сведочејќи ми за студената пресметливост на светот што ќе го газам со нив.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Гледајте колкави му се - им се сврти тој на девојките - и ајде човек да се бори, кога гази со нив како со копита”.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ги врзувам врвките на удобните обувки иронија и газам со нив по светнатиот патос на сарказмот.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Имаше облечено нова мантија и ставено нова шапка; инаку носеше фетва мантија, излижана и посивена од сонцето; имаше густа брада што му се спојуваше со косата и мустаќите; му се испакнуваа само јаболкцата на образите кои оддаваа црвенило и здравотија; кога газеше, газеше со појадри чекори, при што со нозете како да ја набиваше калдрмата по патот, а мантијата му се затегаше напната во колениците и шушкаше; крстот заедно со клучовите од манастирските порти и простории, провиснати од десниот џеб, му се нишкаа при одење и ѕвецкаа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Тие газат со босите нозе низ топлата вода, си играат, трчаат, разговараат. По цел ден.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Ја гази со палецот и гледа во нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Откај широчината доаѓаше Пенчо со зафрлена капа на тилот и длабоко завлечени раце во коланот. Газеше со војничка сигурност.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Пенчо подмижувајќи гледаше пред себе и газеше со полни стапалки. Како параден војник.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Мачно газеше со искривените штикли по калливата дупчеста калдрма, се занесуваше натака и навака, се мачеше да не падне.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тие газат со босите нозе низ топлата вода, си играат, трчаат, разговараат. По цел ден.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)