„Ако премногу се загледаш во бездната, и бездната ќе се загледа во тебе.“ Фридрих Ниче: Отаде доброто и злото.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Иако не гинат во бездната, тие сепак минуваат низ смрт – да се премине од брегот на лудилото на брегот на нормалноста, или од брегот на нормалноста на брегот на лудилото, е исто што и да се премине од еден во друг свет. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
И тргнаа во напад, се давеа во замрзнатите води на воденската река и гинеа во минските полиња и пред пушкарниците на однапред подготвените бункери.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Но пените на пролетта од светлоста навеани се топат и гинат во тревата под која земјата расте и над нив сега се вее зелената џбунка на небото што го навестува родот донесен во сведенот на ветрот.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
И пак гинеше во пределите на своето измачување.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ја газат тревата цветот мравката изненадена и гинат во темните буки.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
За жал, Дон гине во сообраќајна несреќа и не го дочекува раѓањето на синот Девин.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ако си толку загрижен оди гини во Шпанија.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)