Кришум, со непозната љубопитност на селски безработници во касни есенски дни, го гледаа оддалеку и не му приоѓа, го сметаа, баре некои, за мрднат.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Како сега да го гледам кај си шурка низ лозјево, кус, одвај капата му се гледа оддалеку.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Те гледа оддалеку, што се вели, и близината те гледа оддалеку.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Соголи ме. Крај река, крај трева кај дрвјата мирисаат на смола, Слечи ме и гледај оддалеку.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)