А реченицата прекината продолжуваше вака: „... да не може да го види ѓаволот; а едниственото место од кое тој не може да те види е неговото место; посакува, велам, човек да застане на местото негово, на местото од нечестивиот, и да види што тој гледа; а гледа сигурно слово поинакво од она што е сочинето од книгата“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Телото љубопитно ја гледа сигурно дека главата пак ќе одвали некоја глупост.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)