Јас, потпрен врз неколку букви Гледам спокојно од нив ноќта како резбари крст И како полека се вљубувам во неговиот древен јазик Единствен на светот само со идно време.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Водата во која зацапува до коленици, му доаѓа до половина, но тој се пробива кон белато кајче со најблиските... Цви Корец се буди во својата постела од неспокојниот сон.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Децата го гледаат спокојно.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)