гледа (гл.) - и (чест.)

Да, чевлите ми беа комотни, тоа го гледав и самиот, но тоа ми беше нешто сосем приемливо, не ми пречеше, па ми е непријатно дека на другите луѓе им паѓа в очи.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Одеше по билата на ридовите, за да може да гледа и на едната и на другата страна, повремено ќе се провикнеше: „Ме, меее“, мамејќи го телето и очекувајќи да го чуе од некаде неговото мукање.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Земанек ја слушаше Луција со внимание, но ме гледаше и мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Патем ги гледав луѓето; ниеден од нив немаше лице; ги гледав и рекламите во разни бои; сите тие бои беа безбојни, без име; ниедна црвена боја не беше црвена, туку во себе само содржеше нешто апстрактно црвено; но ниедна не беше вистински црвена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Доаѓаше и третиот распуст, третото мачно лето, кога Луција не ја гледав и по два месеца, оти одеше на село, кај баба ѝ и дедо ѝ, а јас сѐ повеќе губев надеж дека некогаш, кога и да е, ќе успеам да ѝ се доближам.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во претсмртните ливчиња на отец Мида стои, од збор до збор: „Каде и да застанев, тој ме гледаше, оти беше на сферичната купола, како да е искачен на небото, од каде сѐ се гледа; ме гледаше и како да сакаше да каже: не можеш да се сокриеш, да избегаш, да куртулиш од мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А гледам и софра ставате, да ни се отвори иштав да каснеме.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Гледаше и напред и назад. Велеше: „Сум и ќе да бидам“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тоа се гледа и од големата приврзаност на Македонците кон царскиот трон.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Така гледаа и мнозина други.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ги гледа и тројцата застанати пред него.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Тој отпрвин можеше да гледа со недоверба и на Задругата, како што би гледал и на сѐ друго, што би почнал да го прави оној.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И сѐ што се гледа на земјата се гледа и на Левтерија. Се пишува и се чита.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
па еден ни ја обелува: вие сте шпиони, вели, аман, бре господине, какви шпиони, ние сме сиромашни луѓе, не знаеме да бидеме шпиони, сите ќе одите на стрелање, велат, ако не признаете, велат, сите до еден ќе ве стреламе, велат и грмотрн им излегува од очите, ете сега, море бургија, не знаеме што да признаеме, тропаат тие, пампара - пумпара, шикли во чибук, а ги гледаш и тие - сиромаштија, ама не си ја гледаат својата, туѓата ги плаши, ние сме биле шпиони и од нас ќе им пропадне државата, копуци...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сретнувам еден човек, ме гледа човекот, го гледам и јас него.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој не кажува дека се плаши, ама стравот што се гледа на нас се гледа и на неговото лице. Како сенка му се мрешка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го гледам јас, ме гледа и тој мене. Се гледаме, си го подаваме срцето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И што ќе научиш таму во едно тесно, зачадено одајче. Од чадот не се гледа и учителот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не гледа и дали свој човек ќе изгази.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Меѓу мртвите ги гледам и децата. Од кај дојдоа сега тие, меѓу војниците?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Многу ги сакаше Лоренс Оливие и Вивиен Ли, ги гледаше во нивниот прв заеднички филм „Оган над Англија“, го обожаваше Спенсер Трејси (го викаше Траси), а имаше гледано и неколку филмови на прекрасниот Чарли Чаплин кој ја секогаш ја развеселуваше но и трогнуваше до солзи, на неговиот единствен начин.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Дали сон гледам и јас не знам.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
11. Слушавме како надоаѓа и топол ветер, а се гледаше и времето како започнува еден нов круг лутајќи меѓу пештери и тишина во која разлистува сѐ.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Каков светец, таков четец, ајде! Ајде, Стојанке, да гледаме и ние ваму, да направиме нешто! (Излегува.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПЕТТА ПОЈАВА ТОМЧЕ
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ете, досега бегав од неа, а еве гледате и сами, навасав баш на магичниот поглед на кој не можам да одолеам.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Нѐ гледаат и нас жени и нѐ жалат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се гледаме ние, а го гледаме и огнот на нас: ни се разлева по лицето, ни ги сенча образите, ни ги топли.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој гледа во мене, јас гледам во него, Цветан гледа и во мене и во него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од нејзиниот скут нѐ гледа и оголен човечки череп.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
си ја сонувам свадбата своја на бродот, над мене крикаат галебите и ме удираат со клунот и со крилјата, ми го туркаат венчето и ми го дрпаат превезот, ќе удрат во мене, па ќе удрат со мевот во морето, ќе се лизнат, замрешкувајќи ја водата со ноктите, јас се бранам вака, со двете раце се бранам, а Горачинов си ги прекрстил рацете на градите и од место не се помрднува, што се вели, се загледал некаде, гледаат и морнарите, что такое, что такое, велат, они праветрение, извеани, изветреани нѐ прават, оти не си до мене, му велам на Горачинов,
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се гледаше и тоа дека како и секоја друга девојка гледа конкуренција и сака да биде подобра.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)