Се поздравуваат со Дај Бог, често се крстуваат со Перун и Митра, во нивна чест, во чест на овие старославјански божества, садат перуника и ги виткаат портите, вратите и прозорците на куќите со зеленило.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но да дадеше бог да не тропнеше часот смрт што на сите им прати.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А јас, лева - десна, од едниот до другиот крај на жичаната ограда... лева – десна, исправен со германскиот шмајзер обесен на врат, чував и пазев, не дај Боже, некој пезевенк од народните непријатели случајно да не ја вознемири народната власт.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но, нешто друго, чедо мое, со години ѝ ја глода душата. - О, тето, да не е не дај боже нешто страшно?
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Доколку се случи, не дај Боже, кругот да биде прекинат, општеството ќе доживее колапс.“
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ние сите станавме на нозе, а дедо ми му одговори: - Дал бог добро, Геро.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Па, замисли, со бостанот во „загрљај“, го опчекоруваш спијачот и молиш Бога да не се разбуди,не дај Боже да налеташ на оној малиот, со пес поголем од него, што се пенави на нејаки жени.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Му доцнам на големото, нервозно е, а јас мотам низ главата, како изгледа невработена со мобилен, па глумам глува и го муабетам пријателов, оти ми спомнува казна за на лице место, па како тој е всушност разбран, па како, не дај Боже, колегата од колата да излезе, двојно ќе ме кошта.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
За породувањето Ако гледаш на филм како се раѓа дете, нема да посакаш ни да се „онадиш“ со некого, па да заносиш, а не па да сакаш да раѓаш... не дај Боже!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Дал бог добро”, ја поздрави Марко. Таа само мрмна нешто и погледа во неговиот фес и турската облека.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Утре, дај Боже здравје, одење в град и назад нема да се вратам од овие тешки лакрдии што ми ги рече стариот, да знам оти за вистина клетвата негова ќе ме фати; пиле да се сторам, бело море и црно да прелетам, ама уште еднаш при татка не дојдувам.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Цуцул пасе говеда покрај река Ситница поминала лисица: - Добро утро Цуцуле. - Дал бог добро Лисице.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Мајка која никогаш не ги коментираше вестите, постојано нешто плетејќи крај Татко, повеќе за себе рече: Дај Боже да врне во Виетнам...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во еден миг, во една информација за војната спикерката на радиото нагласи: Доколку престанат монсунските дождови ќе продолжи бомбардирањето на виетнамските позиции...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Тешко е да се разбере војната, Мајко! - рече еден од браќата. – Сине мој, сполај му на Бога, ти не виде војна. И никогаш, да даде Бог, да не ја видите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Киевското комунално претпријатие почна да покажува знаци на бурна енергија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Со текот на времето, ако сѐ биде како треба, ќе даде Бог, сѐ одново ќе се изгради.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)