Но Карче не се очаја што не му дадоа невеста во Битола.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Татко ѝ велеше на мајка: За Јована ни даваат невеста и ќе земеме, туку за Анѓа веќе треба да мислиме.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Трајко и Велика си правеа план за децата, и една вечер, мислејќи дека Анѓа спие, во темнината под покров почнаа да си разговараат: – За Јована ни даваат невеста и ќе земеме, туку и за Анѓа треба да мислиме – ѝ шепотеше Трајко на жена си. – Што има за Анѓа да мислиме?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)