— Mope, нека бидат живи ќерките, брату, та лесно е за кожувите, — одговори Стојо и и честита и на Доста, го одви девојчето, го поткрена дури до греда, го остави во крошнето и извади еден бел черек, кој го носеше од пред три месеци за овој ден и го дарува првото внуче од брата си.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ние го викавме козле, макар што веќе беше коза и ни го даруваше првото млеко.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)