V. Зимското сонце кое осветлува, но не затоплува, се движеше полека означувајќи го зреењето на денот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тате се движеше полека во униформата за да го видиме. „Сврти се повторно“, рече Мама.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Редицата се движеше полека напред, сѐ додека Винстон не стигна речиси до самиот пулт, а тогаш запре две минути затоа што некој напред се жалеше дека не ги добил своите таблетки сахарин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Па така мораше да ги извлече дрвата горе во селото, по угорница да се движи полека се додека не се пробие низ облакот во кој беше завиткано селото.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Можеше да стане и да се движи полека низ логорот, потпирајќи се на стап.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)