доаѓа (гл.) - наваму (прил.)

А дали ќе ја соблечам? - Ќе ја соблечеш Кире.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
ЈАКОВ: Збор кој досега никој на светот не го изговорил. Го смислив доаѓајќи наваму. Ти го подарувам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тие доаѓаа наваму и паѓаа во мојата градина како Швабите под Сталинград. Поштарот со телеграмата, пријателите од градот, новинарите. Не можам да се сетам на сите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ене, оној што доаѓа наваму. Ме праша: - Што гледаш, Кире?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Скршен од болка и ниско наведнат, го прегази џадето и, гледајќи пред своите нозе, оди накај бараките.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тие долго не можеа да сфатат дека мојата осаменост не се зборови, туку сурова реалност.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Зашто во Прењес животот за него е таков.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)