Со исклучок на неколку документарни фотографии - како онаа славната на која Дишан чучнат на клупа во еден парк во близина на Париз прави ѓаволеста гримаса на ококорено исклештен монструм - на кои се наѕира само трага на овој аспект на уметникот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Можеби во ниеден друг детаљ не доаѓа толку до израз Дишановата инспирација од хумористичното, како во последната епизода од неговиот живот - една од оние што не може да се контролира.