Утредента изутрина добивам писменце: „Ако одите денес на лизгање, поминете да ме земете. Н.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И кога од боиштата добивале писменца со лоши вести, тогаш престанувале да се плашат од рицинусот, од камшикот, од сувиот остров на Егејот; пуштале писоци и лелеци на свој јазик зашто само така најдлабоко, најболно, најпотресно, за олеснување на болката и за долг спомен на покојниот, ја искажувале својата болка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Набргу Надењка привикнува на таа фраза, како на вино или на морфиум.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)