ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Оваа биографска епизода, раскажана од Хајнер Штахелхаус (издание Abevil press), осветлува само еден аспект од личноста и делото на Бојс, аспект којшто изложбата во Бобур тешко дека би можела да го разјасни.

И тоа е доволно. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 81 Катрин Франблен ЈОЗЕФ БОЈС, ретроспектива без дамка Центар Жорж-Помпиду 30 јуни - 3 октомври 1994 Никогаш порано Бојс не изгледал подепримирано од тој октомвриски ден во 1972, кога добил отказ од Академијата во Диселдорф.

Тоа е еден дел од неформалните причини зошто токму Бојс; главната причина се состои во самата негова личност престорена во дело.

Кога се вративме од САД јас добив отказ од работа како и повеќето мои колеги и колешки.

Прво се прашувате дали Бошко Смаќовски добил отказ од Радио Скопје, па уредниците решиле на сабјле да емитуваат репортажа.

Во контекст на оваа измена кршењето на работниот ред и дисциплина веќе не се смета како лична причина на страна на работникот, а сега ваквото поведение е издвоено и подведено како засебна причина (на вина) поради која работникот може да добие отказ (чл. 15 од ЗИДЗРО/фев.13); в) новитет е обврската на работодавачот да ги наведе во писменото образложение основот за отказот кој мора да биде утврден со закон, колективен договор и акт на работодавачот и докажаната основаност на причината која го оправдува отказот (чл. 17 од ЗИДЗРО/септ.10); г) се интервенираше и кај листата на неосновани причини за отказ дадени од страна на работодавачот, кои беа дополнети со неплатеното родителско отсуство како основ по кој не може да се даде „оправдан“ отказ (чл. 1 од ЗИДЗРО/дек.13); д) две промени претрпе и склучувањето на променет договор пред отказ, едната само техничко- терминолошка, а втората посуштинска.

Следниот ден, добив отказ”.

Би спомнале уште и дека со измената и дополнувањето од јануари 2001 година беше воведено и регулирано стекнувањето право на старосна пензија на лицата кои добиле отказ „по потребите на службата“.

На ваков начин, работникот чија материјална ситуација е доволно лоша за тој да биде потенцијален кандидат за примање на социјална парична помош се доведува во значително понеповолна состојба во однос на работодавецот, особено поради тоа што мора да внимава да не добие отказ „по своја вина“, бидејќи основите за тоа, како што видовме кај анализата на Законот за работни односи, се доста бројни.

Спорот на Авдиќ настанува како резултат превирањата во претпријатието и добивањето отказно решение поради наводна дисциплинска повреда, 3 од летото 1999 година – кое, всушност, нему никогаш и не му беше врачено, иако заменикот на генералниот директор (З. Андов), тврдел дека, уште во јули истата година, на Авдиќ му било испратено препорачано писмо за тој да се јави на разговор во управната зграда на друштвото во Велес на која средба тој не дошол, поради што против него била поведена дисциплинска постапка за кршење на работниот ред!?

Писмото кое беше испратено на старата адреса на живеење – од која Авдиќ се отсели уште во 1994 – беше со намера да се издејствува тој добие отказ поради, наводно, нејавување на работно место во период од 44 денови (откога Орхан го доби писмото, па сѐ додека не се појави лично во фабриката „Киро Ќучук“).

Но, по ова, во септември 1999 Авдиќ добива отказ без отказен рок против кој благовремено поднесува писмен приговор до УО на претпријатието4 – и којшто, во ноември 1999, му е одбиен како неоснован, без тој воопшто да биде известен и повикан на седницата на УО за да ја изложи својата одбрана!?

Заменик-директорот му дава „совет“ тој да напише молба за ко- ристење на годишен одмор, додека не се смират страстите и не се реши неговата ситуација.

Според К. П. самиот закон дава можности за заштита на правата на работниците.

Имено, иако во договорот со работодавачот стоеше дека тој може да добие отказ „во секое време“ – тој, со право, вели дека во трудово-правните односи постои т.н. ограничување на автономијата на договорните страни, со што договорот не смее да биде порестриктивен од законот, што впрочем се покажа и во неговиот случај.

Ја воведе во употреба играта “ламуш“, го поплочи плоштадот на пазарот и ја засади со брези улицата што води до јавните канцеларии; повторно се обиде во Глупов да воведе академија, но, откако доби отказ, изгради собирен дом.

Ја раководеше кампањата против должниците, при што запали триесет и три села и со помош на таа мерка скина две и пол рубли од долгот.