Но, по сите тие дебати за демократијата, денес ми се чини дека истото тоа институционално „мајсторисување“ може да се изведе и во поголеми размери, со цел идејата за демократија без граници да добие смисла.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ако се самоубиеш нема да згрешиш, ако се премислиш ќе се тешиш, но песната ќе добие смисла кога ти ќе бидеш само мисла...
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Луис се искези. Тогаш сè доби смисла, и тоа грд вид на смисла, како вреќи од мокар песок да се таложат околу мојата глава.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)