Херварт Валден и јас го имавме она најнеопходното за живот, преку неделата живеевме исклучиво од двопек и чај: во недела одевме во еден од рестораните за масовна исхрана каде што за неколку гроша можеше да се добие тесто со месо и леб колку што човек може да изеде.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)