Пискулиев се довлечка до дома. Орде веќе спиеше.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таа бавно се придигна, преправајќи се дека е болна, се довлечка до креденецот, отсече парче леб, го намачка со мармалад и му го подаде на Мирка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Едвај се додржа на нозе и се довлечка до креветот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Со голем напор кревката Ивона го довлечка до широкиот тросед.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Пред мугри се довлечкав до бањата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Се довлечкав до куќата и нагоре по скалите до собата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Се довлечка до настрешницата. Знаеше каде стојат чаевите на дедо му.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но волкот, во кој целеше, успеа да се довлечка до стреата, до дрвјата и да исчезне во темнината.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Еден ден кога кравата се телеше со мака и кога ветеринарот Скрез и Цанулица ги немаше долго да излезат од ќералот, Цанул се довлечка до прозорчето од ќералот, и кога ги виде истркалани во сеното, му удри крвта в глава, ја грабна вилата и влета внатре кршејќи ја вратата и забодувајќи ја вилата во бутината од Скрез.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Баба Добрица со Добрета ме крепеа да се довлечкам до гробиштана... леунка до четириесет дена не бидувало од куќи да излезе - ама душава не ми додржала.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Пак со мрзлив чекор келнерот се довлечка до нашата маса, но откако ја прими порачката побрза до шанкот и им однесе на шлеперските возачи препотено шише вино.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ги менуваше брзините барајќи ја соодветната и ја молеше да издржи барем до врвот, а потоа по удолницата белки ќе ја издуваше пречката и со порамномерен ритам ќе ги довлечкаше до дома.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Со припомош на тие пилиштарци, некако се довлечка до дома, каде што го презедоа жената и помалиот син.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Твојата - да погледнеш храбро во мојата слобода Мојата - да се довлечкам до празникот на праведноста.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Стануваше и полека ќе се довлечкаше до кујната за да му помогне на готвачот, или ќе земеше хартија и ќе почне да пишува: „Драга мамо, не грижи се за мене, сега сум добро.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Долго патуваше, се испоти од напорно и брзо влечење, но најпосле се довлечка до самата вода.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)