Се сеќававме на претходните средби во Оклахома, Сан Диего, Лос Ангелос, Буенос Аирес, Мејн, чикаго, Пенсилванија, и на Харвард, каде што стана почесен доктор 1981-та.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Беше тоа необврзан разговор, кој скршнуваше од лични нешта на книжевни прашања, од храна на швајцарски обичаи.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Оттука не нѐ чуди фактот што евентуалната легализација на марихуаната ужива најширока поддршка, иако некои на тој список би го додале и хероинот. Австралискиот социолог Стивен Магфорд предлага марихуаната јасно да се издвои од кокаинот и хероинот така што би се пуштила во слободна продажба, додека сите други дроги би се продавале врз основа на лиценца.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Потоа додаде и некои поединости за раскинот со својот најблизок пријател и соработник Адолфо Био Касарес, за одбивањето да се врати во Аргентина, за француското издание на неговите собрани дела во Галимаровата „Bibliotheque de la Pleiade“ (дотогаш единствените двајца шпански писатели вклучени во оваа серија беа Сервантес и Гарсија Лорка).
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Секоја од овие можности има донекаде различни предности и недостатоци. Најмалку радикален чекор кон ублажување на забраната би било класирањето на дрогите по категории при што би се легализирале најмалку опасните.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кон ова треба да се додаде и телеграма од 5 декември од Министерството за надворешни работи на Велика Британија до Бари, во која, во однос на формирањето на „грчко-македонската бригада“293 ќе биде истакнато дека “ако овие луѓе се грчки државјани акцијата на партизаните во формирањето на бригадата е дури уште помалку за простување“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Но, тоа всушност отсекогаш бил Борхесовиот омилен начин да муабети: тргнувајќи билокаде каде што ќе го поведат разгранетите и кривулести ходници на неговото величествено помнење.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)