донесе (гл.) - господ (имн.)

— Е, е, лели те донесе господ, сполај му, пак да се видиме — вели Трајко и ги гледаат со Митра подароците.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Лели те донесе господ и јас да има со некого да се разговара, се ќе биде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Сношчи ѝ донесе господ, сполај му, од каде Маргара.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Мори ајде, стара, кај си, госје ни донесе господ, отварај, барај вечера — ѓоамити ѝ се врекна стариот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ама лели те донесе господ тебе, веруам оти ќе ти се каже.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
МАРА: Зборот ми беше, оти рече „Да ни го донесе господ Анѓелета како што има оваа година родено многу грозје...“
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Што не ми отишол умов мене да го донесе господ Анѓелета за тоа што се родило многу грозје, туку тебе!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Радоста од Силјана се свртела на преголема жал и плач и тогај дури се уверил оти штрк ќе си биде и штрк ќе си умре. – "Ех, кој не слуша татко и мајка, си рекол сам со себе, клетвата го фаќа, нели ме донесе Господ на мојот вилает, не ни е толку жал, чунки овде ќе си умрам".
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ах, село златно, ах град Прилеп златен, дали ќе ме донесе Господ уште еднаш тамо!
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Ама, зар ова е мојата смрт? Смртта треба да ми ја донесе господ, а не некои долни арамии. Не е така? Да не исчекам, ако не е!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)