Ја чувствував миризбата на неговата коса, некаква мешавина од мириси на сите мирудии што од Индија ги имаше донесено мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Можеше да види и како го донесе мајка му онојго.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И кожата му мирисаше слично, му беше мазна, топла, темна и оптегната над цврстите мускули од рацете.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
„Проклети ѕверчиња“, свика, „мислев дека ќе се спитомите кога ве донесе мајка ви, а вие уште повеќе се здививте...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ништо не ми вреди што се сите од странство, што на моите другарки им се допаѓаат и би сакале да ги имаат, што ме прашуваат каде сум ги купила, па кога ќе кажам од кој град и која земја ми ги донеле мајка ми или татко ми, се воодушевуваат.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Што вреди кога ми е здосадено од сите нив.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)