Не бендисуајќи син му од царот нигде на земјава девојка, дојде при брата ми сонцето и ме зеде мене, та ме донесе близу до градо и ме остаи на едно дрво да постојам тамо.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Откоа отиде дома, помина една проклета Еѓупка и ме виде, та ме врли во еден бунар и неќејќи Господ да загинам, ме избави уште од многу маки што видов и еве сум у баба, поќерчена.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)