донесе (гл.) - дома (прил.)

Го најде како го најде, го фати како го фати, го донесе дома со голем џумбус.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но кога му ја донесоа дома и кога требаше да ги спојат, тој избега од дома и живееше во плевните или во некои напуштени куќи или во камбанаријата на црквата.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Кога ја донесоа дома за да умре, и ја легнаа на големиот брачен кревет во спалната, таа едвај да виде дека таму лежи човек.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Имаш некој динар, педер?“ беше прашањето по кое знаеше дека таа вечер излегува со девојката, а кога ќе го прашаше: „Кога си утре на училиште? “, знаеше дека брат му сака да ја донесе дома и да бидат сами, за да водат љубов наутро во собата која ја делеа двајцата, додека тој е на училиште, а неговите се на работа.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Од излет човек може да донесе дома и освежување, да ја скрши монотонијата, да ја раздува зачмаеноста, да ја разбранува жабокречината.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Го донесе дома татко ми, по едно службено патување од Ленинград, некаде по земјотресот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
КАТА: (среќна). Поарно си направил што си ги донесол дома, и тоа злато.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Зедоа мажите по еден в среде и, влечка, ги донесоа дома.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Но Трајан не сакаше да мине тоа така глуво, туку зеде свирки и тапани, ги собра роднините и пријателите, и кога ја донесе дома, направи свадба: се тресеше куќата, се кршеа прозорците, се вадеа вратите за да влезе свеж воздух.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- Нели, чудно е тоа задоволство што те обзема кога ќе го пронајдеш негде во дворот магаренцето што те донело дома здраво и живо, со сите твои делови - беше оптимистичкиот заклучок што му ја поттикнуваше срамежливата среќа на Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На натрапникот што го имав забележано повеќепати се сетив дури идниот ден.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Само едно не ми е јасно и ден денеска: Зошто она здробеното не го истурив од ранчето, туку го донесов дома!?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Јадење имаше: сите носеа јадење.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Учителката организира да не се двоиме, заедно да седиме, заедно да јадеме, заедно да играме.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Неговата потресна приказна поврзана со работничките права, накратко, започнува вака...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Притиснат од егзистенцијални проблеми и согледувајќи ја целокупната ситуација во Македонија на полето на „пазарот на труд“, како и многу други кои се приморани да донесат дома нешто за јадење – Јакшиќ, со своето тукушто формирано семејство, во 2002 одлучи и започна да работи во споменатата градежна фирма како општ работник – непријавен и без никакво осигурување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ми го донесоа дома. Три дена се префрла в постела.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)