донесе (гл.) - уште (прил.)

Кога конечно ќе ја прочиташе според него вистинската книга, а таа беше секогаш последната, според распоредот на рафтовите во библиотеката и редот на читањето што само за него имаше некакво посебно значење, тој ќе си ја ставеше старата излитена вратоврска и црната паларија донесени уште од Цариград и излегуваше во старата чаршија да се види со своите најблиски верни пријатели со кои играше балкански покер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ти зборуваш апстрактно, а работата е премногу конкретна,” се обиде да му објасни Андон, давајќи му знак на келнерот да донесе уште едно бокалче со вино.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Решението го бев донесла уште од вечерта и одвај дочекав татко ми да си оди на работа.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Нешто подоцна тој ја замоли Петра да му донесе уште една мастика со „некоја маслинка“ за мезе и им се радуваше на неколкуте чаши вино што ќе ги испие со реш печена кременадла каква што ќе ја порача.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тропаат лажиците и виљушките, ѕвонат гласовите, а нејзе ќе ѝ прокапе некоја солза од радост и среќа, додека ме кара мене дека, ете, лубеницата не сум ја доизладил како што треба, а сто пати ми рекла да донесам уште мраз.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Два од нив, кои татко ги имаше донесено уште од Америка, мајка не ги постилаше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Први низ него се пробиваа старите пајтони донесени уште од почетокот на векот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Утре рано ќе донесеме уште неколку греди.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Но Калчо ќе се тргнеше некаде во ќошот од дворот, ќе поседеше тука счучурен и по некое време пак ќе ја провереше главата низ оградата: - Пуштете ме, ќе донесам уште една тиква за вас...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Ќе треба да донесам уште нешто? - праша девојката. - Чаша вода со лед - реков. - Жеден сум. И една жолта.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Едно утро, нѐ разбуди гласот на радиото, во форма на паун, коешто Татко го донесе уште од Цариград и го носеше со себе при сите преселби.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, во својата стратегија за опстанокот на семејството, помислуваше, тоа не го скри и ни го кажа во една пригода, дека можеби беше и добро што Мајка го загуби каталогот, зашто времето на повоените години донесе уште поголем контраст помеѓу хроничната немаштија и сликите на облеките и на предметите од Ла Ринашенте.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)