допира (гл.) - ја (зам.)

Со испружени кажипристи, притоа не допирајќи ја рисунката, покажуваат што е што и кое кое е.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Секогаш можеш за сѐ да ме прашаш, добро?“ ѝ рече таа допирајќи ја по рамото. Таа потврди со главата и поцрвене.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)