допре (гл.) - негов (прид.)

Пак го допре неговото чело.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Што и да допреа неговите раце, сѐ беше податливо како вода.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Преостана да се соочи со неговиот поглед и да ги допре неговите раце.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но ова може да е сосема соодветно однесување за да ја заштити неговата долготрајна кинеска меморија, не грешка во почитување на програма, исто како што еден електричен компјутер може да го осветли својот екран штом ја допрете неговата тастатура додека зафатено работи нешто ( однесување коешто не е вклучено во кодот кој во моментот го почитува, патем, но пониско во системот).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Со векови таа го чекаше да се покаже зоографот а кога сфати дека тој е безнадежно отпатувал таа само ја допре неговата четка обесена на ѕидот и некаде пладнето крај неа оживеа русокосо момче со пеги на лицето.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Дебелата рака се подигна и нервозно го допре неговото бледо и слабо лице.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Сакав првин, како некогаш татко, да расчистам со албанскиот јаничаризам да го допрам неговото дно, како еден вид ослободувачко катарзирање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тие не прашуваат за неговото име; не бараат да ја допрат неговата природа; а на тој начин нештата сами од себе стапуваат во живот”.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
А оној ден во паркот, таа со едната рака го прифати глуварчето, а другата ја пружи за да го погали детето, но пред да ја допре неговата глава нејзиното тело се затетерави, и таа одново се фати за оградата. …
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Тогаш, сакам да дојдам со тебе.“ Го допрев неговото рамо со моите прсти. „Каде и да одиш.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Брат ми ја запозна Марта Бернајс токму на својот дваесет и шести роденден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Не знам каде ќе одам. Можеби во Венеција.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тогаш едно момче се стрча да го допре неговото оружје.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)