дојде (гл.) - ден (имн.)

А таа кутрата, со непогрешивиот инстинкт да ја одржи рожбата, јасно и природно му рече дека може да се случи да изумрат децата додека дојде денот „Д”!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
- Ќе дојде денот кога македонскиот народ ќе се крене на оружје, на востание.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
На комитата пушката му е плугот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тој насекаде и во секое време стои на чело на својот народ и му порачува: „Ќе дојде денот кога македонскиот народ ќе се крене на оружје, на востание.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Сами треба да си помогнеме, помош не треба од никаде да чекаме.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
СЛОБОДАТА: Не заборавај, денеска дојде денот во кој човекот-борец може да биде овенчан со слава и венци или со проклетство и срам!
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
Хм, имаш право. Гледам: дојде ден и компири да немаме.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Секој што работи против народот и земјава, ќе дојде ден кога ќе го добие она што го заслужил...“ Се вооружи кметот до заби.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И потсети ги на она што им реков: „Еден ден сѐ ова ќе лета!“ И, еве, дојде денот.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
И еве, дојде денот: денеска Калча стражарно го спроведоа в училиште.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Гледај, чудо: им дојде денот и на дивите коњи!“ ме начека.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Меѓутоа, пред вратата на вториот кат - како да ме чекаше - стоеше дедо Коле.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се качував скала по скала. Посакував да не сретнам никој од возрасните.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Единствено што се надевам е дека нема да дојде денот кога луѓето ќе престанат да зборат и наместо говор ќе ги користат само рацете на тастатура кои ќе станат извежбани како на секретарката у суд, а пола Македонија да носи тегли наочари тројка од што ќе си ги истера очите пред своето Пи-Си.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Штом ќе дојдеше денот, сите тие мои ноќни помисли – да појдам и да го барам (дури и телесниот копнеж по него) – ми изгледаа бесмислено.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Погледна низ вратата која водеше кон балконот и рече: „Се сеќаваш - еднаш стоевме овде, на балконот, ти погледна кон тротоарот и рече: ‘Сакам што поскоро да дојде денот кога и јас онака ќе му помагам на моето дете да прооди.’“ „Се сеќавам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Почувствував како ми се суши грлото. Се закашлав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Нашиот другар гордо ја држел главата како да знаел што ќе се случи, како да знаел дека е дојден денот и часот што долго го очекувал, за кој ни говорел, но ние не сме сакале да му веруваме зашто не сме знаеле дали буден сонува или засонет говори.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ќе дојде ден и вие ќе слегнете во градот, зашто градот тешко се качува тука.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И дека, можеби, и ќе му биде време да дојде денот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мислеше дека и тука, во оваа бела пустина, еднаш ќе мора да дојде денот, кога ќе престане тој врнеж.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Иако за ова писмо можеше и да претпостави, синото се уште и претставуваше енигма, но за неговото отворање сѐ уште не беше дошол денот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Самата ќе ја откриеш вистината кога ќе дојдат деновите за тоа, вистинското време.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И еве, дојде денот кога треба за арно да се потрошат.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Тоа е доказ за пред судот. Ќе дојде денот кога ќе раскажам сѐ што ми направија.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Така е и со луѓето; тие доаѓаат и си одат, едни оти им дошол денот и саатот, други оти душмани им ја истурлие крвта, но животот и народите остануваат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Чекам само кога ќе дојде денот да се претворам во пеперутка.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Најпосле дојде денот кога требаше конечно да се почне со работа!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Дали ќе дојде денот кога човештвото ќе биде ослободено од јаничарството? праша неочекувано Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Најпосле дојде денот кога заминавме во партизани, во 1944 година.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
05 март Мило мое, не можам, се распаѓам, ми фалиш, зошто ме остави, немам сила да живеам, знам дека морам за Гаврил и Матеј да живеам колку што ми е пишано, ама тешко ми оди, знаев дека си тешко болен, дека ќе дојде денот и дека морам да бидам храбра, ама ништо од храброста моја.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
И едвај чекаше да дојде денот да го испрати Богулета во градот да продолжи со учење, да му даде што повисоко образование, да го изучи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
И ми вели И му велам: Дојде денот за меѓусебна пресметка Не со зборој од здробен камен, Не со сабји од очите што ни блештат, Туку со самување Девет дена Во девет века Што се враќаат Како небесен дожд од камења Меѓу кои Те препознавам, Ме препознаваш.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
И низ песни прескокнуваа цели епохи Од Самол па до наши дни Што има Македонците да се плеткаат Во подемот и пропаѓањата на сите империи Одвреме навреме во песната на Македонците Ќе им влеташе по некое клето Турче И тогаш ќе се сепнеа и ќе си речеа колку ќе се изрезилеја Ако го скокнеа времето на Отоманската империја Баш во тоа време се збрани сите македонски страдања Сите порази и загушени востанија Баш во тоа време на Македонците им се нанесоа најголемите неправдини И некако природно се прими што Отоманското царство Го урниса човек роден и учен во Македонија Природно беше што во тоа време Некои Македонци влегоа во Стамбол на бели коњи Иако беше сосема неприродно и уште понеправедно Што по по урнисувањето на Царската порта Македонија ја распарчија балканските орли И оттогаш наваму така распарчена се тетерави И во соништата за сите царштини Ја римски ја византиски ја турски биле Тадури и австро-унгарски И на Австро-унгарците Македонците им најдоа маана Да стасаше нивната царштина до Македонија И тука одамна ќе имаше филхармонии и универзитети А не само амами тек и чифте амами и секакви анови Одвреме навреме Македонците ќе запееја Под московски вечери Рабјинушка Калинка и такви песни Знаеја многу такви песни како да не знаеја И од порано беа начуле по некоја Ама особено научија да пеат по руски Откако се најдоа во црвеното царство Неоти знаеја како се најдоа во црвеното царство А отпосле дознаа дека баш во времето На црвениот император Јосиф Висарионович Сталин Се стави печат на старите делби на Македонија За сега Македонците севезден да се прашуваат Има ли во историјата печати што бледнеат Има ли печати на кои им истекува рокот на траење Ако има такви печати тогаш сетики ќе дојде денот Кога на најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Македонците ќе ја качат најубавата им мома Угул гола ќе ја седнат врз знамето со шеснаесеткракото сонце Префрлено наместо седло преку грбот На најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Во наизменичен патриотски кас и галоп Да го обиколи сиот свет И да ја разнесе насекаде славата и гордоста на Македонците Секако ќе има и такви кои ќе се противат на ова И ќе велат дека тоа ја навредува честа на Македонците И особено честа на Македонките А Македонките се рамноправни со Македонците Ако не од времето на Роза Луксембург Тогаш барем од времето на Валентина Терешкова Македонките уште пред да се родат знаат дека се рамноправни Македонците нека си мислат дека се порамноправни Впрочем какви и да се Македонците никогаш не се сложиле за ништо Па нема да се сложат ни за голата мома гордо јавната На најубавиот и најбелиот потомок на Букефал Оти сите Македонци знаат дека жена гола ако видат Голема кавга ќе се роди во тие што ќе ја видат и сонуваат А во кавгаџиско настроение се заборават без исклучок Сите соништа од циклусот за пропаднатите империи.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Ние тогаш велевме дека ќе дојде денот кога пролетерите од сите земји ќе се соединат и сите во светот ќе имаат облека и предмети какви што имаше само во каталогот на Ла Ринашенте.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Повторно охрабрен, тој се надоврза на претходната мисла: - Ќе дојде денот кога Езерото ќе стане светилиште на нашата планета.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Дојде денот на разделбата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Приближало времето пак за кај нас да идат штрковите и тогај веќе Силјан беше се сторил мукает, та беше нашол едно малечко црпче и си го наполнил со од човечката вода и го врзал на гуша кога дошол денот за да кинисаат за кај нас да идат.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Потоа дојде денот на новите скитања.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Чекам во студената тишина. Ќе дојде денот кога веќе нема да чекам. ***
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И, еве сега, дојде денот кога кравата треба да роди друго тело.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Најпосле дојде денот кога мораше да замине.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
И дојде ден тоа да го види Трајан. Кога почна регрутацијата, луѓето рекоа: господе, поможи, лесна да ни е ногата, и тргнаа. Со нив и Трајан Блосоениот.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
И најпосле дојде денот на задоцнетото татково враќање во Цариград.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И дојде ден кога бригадите од првата смена привршија со работа.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Но, ете, сега кога дојде денот да си ја пуштам душичката и јас некој да сакам, да му го кажам тоа во лице и толку искрено, можеби ме стаса казната.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Кога ќе дојде денот, и ти ќе одиш на некое интересно патување низ светот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- А, тој ден никако да дојде!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)