дојде (гл.) - мајка (имн.)

На закопот дојдоа мајка му и татко му од Солун, делениците од Битола, делениците и сватоштините од Прилеп и некои прилепски првенци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дојдоа мајките чие што чеда со Кузмана паднало; потем со Неда Кузман го тажеа тие.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Малото не знаеше уште убаво да зборува, но и да знаеше, тоа не го познаваше Толета, та уште кога го кладе на коленото почна да се тегни од него за да оди кај сестричето на Толета, со кое беше оставено денеска да го преседи денот додека да си дојдат мајка му и баба му од работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бошко раскажувајќи, мачорот предејќи. Кога дојде мајка му го најде заспан.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Потоа Митко го наметна. Дојде мајка им.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ќе дојде мајка му, ќе го земе и ќе го внесе дома.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Гледам едно време, штотуку помислив дека ќе почнам да плачам од студ, дојде мајка ми, ми ја врза шамијата преку глава и со две други шамии мии ги завитка рацете соо кои го држев знамето.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Кога дојде мајка му и кога му отворија да му дадат јадење - го најдоа мртов.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Кога дојде мајка му го најде заспан.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Истиот ден, некаде приквечер, дојде мајка ѝ: „Томе, сине, татко ти и јас имаме нешто многу важно со тебе да разговараме. Биди долу за половина час.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Еднаш, како дете, вели тој, кога бев во болница, во детско, на едно друго дете му дојде мајка му во посета.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Пак кога ќе дојде мајка ти, ќе навратам пак да поговорам. (Појдува да си оди).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Затоа, видов, не видов, пак во животта, да работа баре сам од себе!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
По малку време дошла мајка је од жената и си кажала алот за како ја тепал метлата од неа мажот.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А пред да се зазорит, го клал в гроб и си ошол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тие многу сакаа, кога ќе дојде мајка им од работа, да им чита песнички за полиња, ливади, цвеќиња и разни животинки, а најмногу сакаа цветчиња и пеперуги.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
Од кралската палата глас се слушна Кралот старицата силно ја гушна Добре дојде мајко стара Малиот принц тебе ми те бара.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Баба ми ме зеде мене за рака и ја крена Љубица, а прашалките ги стави на колкот и така нѐ однесе дома и уште се обидуваше да ме лаже – ќе си дојде мајка ти подоцна.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Некогаш си мислев – ќе дојде мајка ми да ме земе.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)