Е, море, Јован, командире мој. Ние сме едноселани, а ти ме праќаш таму.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Некако ми дојде преку глава од сѐ, од сериозниот филм во кој бев влезена со факултетот, од сериозната облека која ја носев тој период.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Чизмите, Сотире, коланите, Сотире, брилјантинот, Сотире, јајцето, мајката твоја, е тврдо, а сум ти рекол да биде меко, и на човекот му дошло преку глава и му го попарил скутот со жешка вода небаре котлето му паднало од раце...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Дали си мераклија на собирање печурки, шумски јагоди и боровинки? А можеби си и неустрашив ловџија на кој му дошло преку глаа од тепање зајци, еребици и препелици.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Џулија дојде преку собата и застана до него; гледаа заедно долу, речиси како маѓепсани во моќната фигура под прозорецот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
И дека сева оваа глутница што вие околу нас не ми е дојдена преку глава?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)