Останува да одлучиш. Дали се враќаш назад од кај што дојде или ќе правиш ризичен скок за да стапнеш на другата страна.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тие беа сосем рамнодушни за тоа дали ќе дојде или не, дали тоа ќе биде некој друг четврти или не.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Толку навикнав на него што наутро, обиди-најди, ќе ја кренев главата да видам дали ќе дојде или не...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ѕиркаше чес во мене, час во гробот како да очекува некој шум или некој знак за којшто дошол или очекува да го слушне или да го види.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Имено, потковичаните, дојдени или доведени од сите краишта на Македонија, лека полека се свикнуваа едни на други и лека полека ги прифаќаа, како свои, традициите на староседелците: почнаа да им се придружуваат во чествувањето на светите води и места, ги прифатија обичаите сврзани со Латинска Црква, го прифатија Свети Никола Летен за заеднички селски сведен, а Турците се однесуваа како сето тоа да се правеше во нивна чест.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)