дроби (гл.) - во (предл.)

Сѐ уште и покрај делувањето на алкохолните промили се дробеше во себе.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Кој не бил сирак, тој не знае што се дроби во детската душа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Едо имаше чувство дека телото му олеснува сведувајќи му се на пердув, чиниш сега беше оној момент кога пеперутките би можеле да го понесат својот кршкав лет, а потоа како истото тоа негово тело некаде длабоко одвнатре да му се дроби во ситен песок што се рони.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
(...) Прошетката низ Интернет е прошетка низ една мрежа од обдуцирани идентитети коишто сите учествуваат во форма на дискурзивни единици; идентитетот веќе не е дефиниран со телото, ни со полот, уште повеќе, перформативните квалитети на идентитетот веќе не можат да се согледуваат како фиксиран склоп од квалитети, туку низ една бескрајна интеракција стануваат случајни и континуирано повторени во различни дискурзивни контексти. Маргина 37 17
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Идентитетот се дроби во моментот кога веќе нема просторни ограничувања, кога се случува одвојување на телото и просторот, каде што групите веќе не се дефинирани со просторни туку со дискурзивни особини.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)