ТЕОДОС: Што се дуеш како сурлаџија, бре едепсас!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Како што Ане дишеше, тој се дуеше како полно балонче.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
ТЕОДОС: Море, јас тебе ќе те удавам во бунаров! Леле, јас сиромав, што дочекав!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ги нанижал птиците на еден ремен, ја нарамил пушката како некој арамбаша, па се шета, се шепури, се дуе како набабрено зрно грав! Срамота!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Сенката за да ни докаже дека не се возбудила од тажниот палјачо, почна да збеснува, да се собира и да се развлечува како гасеница, да се дуе како балон, да се истанчува како вретено.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Празнината, шуплината во него почна да се дуе како некој балон.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)