дупне (гл.) - небе (имн.)

Таа не се сврте; разговорот заврши, ѕвончето ѕвонеше, сите влеговме на час, а Луција влезе последна, како да сака да покаже дека ништо околу неа не ја интересира, освен дождот што врнеше како да е дупнато небото.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)