Миклош не ја знаеше приказната на Бошко, но иако тој не се правеше на нетокму, речиси преку ноќ побеле: тој засега се движеше слободно, склучуваше непречено пријателства низ градот, почнуваше да го учи новиот говор, но, слично на приказните од илјада и една ноќ, знаеше дека додека саатот не се намести и проработи, животот му е нему сигурен, сите ќе го пазат и сите ќе го чуваат, а после ќе биде она што е - роб за продавање.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Не му е нему, велат“, сега пак подзеде Пере, „ниту за бунар, ниту за водовод, ниту дали ние ќе бидеме жедни, ниту пак гладни.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Што ќе му е нему таков неранимајко, будалетинка и месечар.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)