Со испружени кажипристи, притоа не допирајќи ја рисунката, покажуваат што е што и кое кое е.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
95. Значајно е што и Мисирков меѓу највидните македонски револуционери, и тоа „сепаратисти“ (со смислата што му се даваше на овој поим во тоа време), на прво место го поставува Гоцета Делчев, независно од тоа што овој не стигна да се изрази и јавно како „национален сепаратист“.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Меѓутоа, важно е што тој сепак зборува за таков процес, додавајќи притоа дека пред појавата на српската пропаганда националната свест на Македонците била разбудена „на половина”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Среќа и за нас и за Турција е што меѓу Бугарија и Србија немаше никакво согласување по македонското прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Првото нешто што бие в очи тоа е што г.Станчев си останува на истото место во сето време откако знам за него /има околу 9 години/.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Само му рече: „Добро е што остана жив...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Сигурно затоа што тегобата што ја чувствувам е повеќеслојна и јас во сите тие слоеви така што не можам да знам што е што.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Драго ми е што јас ќе се спасам додека сите свои ги гледам веќе согорени, како гламни поцрнети од огнот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Неизвесност ѝ ги стиска со обете дланки тешките, некако доилски валчести боски, и гори, по бедрата ѝ лазат мравки, жена е што секогаш пред спиење е возбудена.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Внатре по правило никој не знае енглески, а и да знае, не ти врши работа пошто немаш појма што е што.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Но добро е што ги нема, оти ако видат дека јадеш, ќе те натераат да повратиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Добро е што сме криви само за исто, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Смешно е што сме смешни, вели, смешно е што се смееме за ништо...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Добро е што тргаат оџаците, што не го враќаат чадот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Сон ко секој сон, вели, неволјата е што Сталин беше во сонот...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Гајле ми е што е... Јас безделничам низ улиците, планините и гнасотиите.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
И во двете димензии романот е еден од најдобрите начини да се види уништување на идеолошкиот универзум, затворен и суров, но без да се каже било што директно, и тоа е што ме воодушеви во ова дело...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Потклоцнува, мислиш некоја врвка е што ќе пукне, ќе му се скине.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Добро е што врне, вели Гоше Љубин, барем цевките нема да ни се усвитат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)