ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

А Живко го тешеше: тоа е зрно црн пипер а не сачма за крупен дивеч, може да ти замени пломба на заб; тоа ти е терзиски конец, а не врвца за опинок, можеш да ја џвакаш ама не и да ја голташ; тоа е дафинов лист, а не еврејска кожа, можеш да го исплукаш и да го залепиш на слепоочник од урок; тоа е говедско, а не биволско, сечкано, а не мелено, ако ти е тврдо тоа е од бутот, а не од плешката; тоа е малку свинско, а не од крмак, да ти омекне на жлебината, ако не ти пречи на верата; се ставаат и други мевца, од телешки до јагнешки, ама по малку, башка од тоа тие се топат; некои ставаат и месо од мечка, тоа е црно, овде го нема, ама на ширденот му дава посебен шмек на дивина; а тоа ти е обичен лут пипер, а не црн барут, можеш да се закашлаш ама нема да експлодираш, гарантирано. Маде ин Прилеп.

„Само што ова не е ручек, туку живот,” реков.

Знаете што има кажано мојот дедо Јохан за иронијата: таа е зрното сол без кое не би можеле да уживаме во тоа што ни е принесено на трпезата.”