Тоа е светот што ние го подготвуваме, Винстоне.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нивниот свет е светот во којшто живеат.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Стои насмеан и веднаш ме прашува: Ерусалим е свет, Прага златна, а Рим? – Вечен? – Добро.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Можен ли е свет без огледала?
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
- Каков е светот? Раскажи нешто...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Сте забележале ли, о бедни и блажени духом, дека пајакот е најмалку видливиот дел од мрежата негова, дека и тој, како и создателот е невидлив, а видлив е светот што го сочинил?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ова е свет на халуцинација, Знаци, CIA И... И? Сега што? Како ли тие толку мали човечуљчиња- патуљчиња да ја протолкуваат оваа, од животна важност, порака?
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Кревок е светот во кој принцезите им го продаваме на варварите за по две години мир.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)