е (гл.) - страв (имн.)

- Мене ми е страв, страв ми е, Миле. Не е шега таа работа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Не, ми е срам, страв ми е. - Од што да ти е страв? Толку сум страшна јас?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не ми е страв веќе, знам, нешто убаво да се случи треба, божественост нова.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
А она што ги раздвојува нормалноста и лудилото е стравот – нормалноста се плаши од лудилото, и лудилото се плаши од нормалноста.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ако лудилото ја прифати реалноста на нормалноста - ќе ги увиди не-реалностите кои ги создало, и тие ќе исчезнат а со нивното исчезнување ќе исчезне и самото лудило.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Бегај, малечок предавнику, не бутај ме во грев.“ Се свртев и појдов со морници под тилот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мислев дека она што треба во мене да е страв станува дива болка од која ќе можам да се избавам далеку од ова чудно земјиште со многу жили во себе, негде на некое бачило запаметено од детството или од прикаските на тоа детство: во несоблазнет дом на недоразвиени јагненца до чии меки слабини топло се дише, бескрајно се сонува цутењето на праските и јаболкниците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сѐ му изнапишав: „како ми е страв да ѝ кажам на мајка; дека ме држат затворена како затвореница; како секој ден ме навиткуваат да се согласам за Никола и оти еден ден ќе го сторат тоа и без мојата согласност.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А ти, ела малку по мене“, и Башмајсторот замина покроце кон бараката, зборувајќи како за себе: „Си нашол работа, аирлија нека ти е, само мене ми е страв да не би да биде ова сѐ што ќе ѝ однесеме на мајка ти“, а оној едно време гледаше по Башмајсторот, се подвоуми, Башмајсторот ниеднаш не се обѕрна да види доаѓа ли овој по него, чекореше спокојно, и најпосле оној замина кон бараките.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Заборавиле што е страв, а кога им дојде ноќеска тие му се подадоа да ги зграпчи за гуша, немајќи ништо, со што би му се спротивставиле, така што оној немаше повеќе ни со што да докрепи.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Знаејќи колку ти е страв да си сама, еве ме овде да го заштитам твоето гнездо од натрапници.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Допри го црвчето со жарче, ќе се свитка. Тоа го велиш е страв?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ми е страв. Ако разбере Јон мој, коските ќе ми ги искрши, в раце ќе му се прошетам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ми е страв да заспијам, вели Јон, оти мислам дека ќе умрам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И што да гледам повеќе, си мислам, веќе ми е срам и ми е страв да го гледам повеќе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми е страв да влезам наеднаш, не знам како ќе го најдам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Шепоти едниот, шепоти и другиот. Да ти е страв и мртов да те видат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го покривам бутот и се враќам кај Ѕвездана. Ми е страв и него да не го наплуваат муви.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и страшно беше надвор, во тие долги зимски ноќи. Ти е страв да погледнеш, а не да излегуваш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ми зоврие крвта, вели, а ми е страв да влезам низ врата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Рацеве уште ми мирисаат на земја. На пресен гроб ми мирисаат и ми е страв да го допрам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми е страв да не пуштам корен во земјата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И вртам околу постелата на Ѕвездана. Ми е страв да го пофатам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И нему му е страв да не згреши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
-Што ти е, праша Ѓувезија Дубровска. -Ми е страв, рече Сија Хаџибанова.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Што ти е, повтори Ѓувезија Дубровска, целата си жива вода. - Ми е страв, повтори Сија Хаџибанова.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Затоа ми е страв и од тебе, рече Сија Хаџибанова.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И од тебе ми е страв, повторуваше целата избезумена.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Лага се признаниците, лага е стравот, лага е осаменоста.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Мене ми е страв... Лоши некакви луѓе доаѓаат...“
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Да им се јавам на овие луѓе, ми е страв да не нешто ме отепаат или да не се некои диви луѓе од долна земја?
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
– „Не јаде штрк телци, а чедо, туку лели ти е страв, бркни го.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
СПИРО: Бош работа, и нему му е страв!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Нека задоцни, па жив да се изеде!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ако кажуваш, кажи нешто убаво или ништо не кажувај. Што му е некому гајле што тебе ти е страв од темно.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СТЕВО: Мислев дека ти е страв од темно. СИМОН: Страв ми е и од светло.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Од сонце страв ти е? Не! Мене ми е страв.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
СИМОН: Страв ти е тебе од темно? Не! Мене ми е страв.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Мене само од виулица ми е страв.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Ти е страв да го закасаш со устата; ти се лепи на забите, ти се рочка меѓу прстите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв да допојдам, да му се доближам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега ми е страв да влезам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Бегам од тоа што го видов, ми е страв и да се свртам, назад да се обѕрнам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И не знаеш кај да гледаш, што се вели, ти е страв да ти се сретнат очите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв да не ми загинеш, да ми одлеташ некаде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв да не се пак лажни болките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв и од нив, а ми е страв и од вас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми кине меса, а ми е страв да го пуштам надвор, да го одврзам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас никако не сум, ми е страв да не згрешам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв да не кажам нешто што не треба, да се испуштам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ти е страв, Оливеро?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дали е ова љубов или ропство, тиранија, си велиш и ти е страв со некоја жена посрдечно да се поздравиш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв да клепнам, да не ми се истурат солзите. 19.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв од лош знак, што се вели, да не искобам нешто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми е страв со цела нога да згазам на килимите, да не знам како да се опулам во мебелот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И е страв дури и гласно да се расплаче.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Овдека ме боли, вели, ми е страв да не ја направиме поголема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сакам да скокнам од радост, ама ми е страв да не истурам нешто, да не се накапам нешто и пак да ме вратат кај децата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)