Прашањата дали нешто е уметност или не би требало да функционираат во сосема друг дедуктивен систем: на пример, според сугестивноста на делото, неговата идејност и апликативност, според неговата заводливост и искуственост итн.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Моето не е бричење. Моето е уметност.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Бев обземен уште во раната младост, според некои мои генерациски другари, од наивниот идеализам да верувам премногу во човекот Зарем не се вели, со право, дека дипломатијата е уметност на невозможното?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сум бричел по тројца одеднаш. Сум бил познат по тоа. Други времиња беа.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Иронијата го памти искуството
човекот заборава…
Кој владее со светот
ја знае моќта на јазикот
да мислиш едно
да кажуваш
сосема
друго…
Опстанокот е уметност на толкување
на фигурите на јазикот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)