Секое „ние”, сепак, е фикција. Постои само „јас”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
„Не ме сакаат во Аргентина.“ „Внуците ме испокрадоа а пријателите ме напуштија.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Потоа додаде и некои поединости за раскинот со својот најблизок пријател и соработник Адолфо Био Касарес, за одбивањето да се врати во Аргентина, за француското издание на неговите собрани дела во Галимаровата „Bibliotheque de la Pleiade“ (дотогаш единствените двајца шпански писатели вклучени во оваа серија беа Сервантес и Гарсија Лорка).
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во САД, реалноста и масмедиумските нарации се стопуваат во едно, така што е мошне тешко да се направи разграничување меѓу она што е фикција и она што е вест.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Војската ја претвори земјата во приватен финансиски бизнис.“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не е фикција кога човек умира за одредена цел, а не ретко на најсубверзивен начин човекот себеси си поставува за цел нешто што однапред е недостижно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Се сеќавам на одредени реченици: „Аргентинската историја е фикција, односно, нејзината званична верзија е таква“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)