Умот не е кај нас, ами кај партијата, а партија е Захаријадис. Нели така ни рече политкомесарот?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тогаш чув глас: „Готово е. Конечно срцето ти е кај мене замотано, во моето ледно ветре.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
По се: Дрвото во тиркизно син сад е кај мене. Земи го, рече Стариот.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
„Не, благодарам“, реков и заминав со ведната глава. (И до ден-денешен оригиналот не е кај мене.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Седнува само да ја движи рачката на мевот и да ги извлекува торбите со земја. А всушност целиот е кај карпата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- А што е кај тебе? - Качамак, со сирење, млеко, клиси...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Ти, изгледа, не знаеш што е тоа „промаја во фрижидер” – се насмевнав откако ѕирнав внатре. – Да видиш како е кај нас понекогаш!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Секако дека најпрљаво и најефтино е кај Кинезите, а најквалитетно и најскупо у талијанските маркети.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Сега и Ставрос е кај мене, вели, кај што сум и јас запишан.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прима само кога е кај мене, кога го држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Онисифоре... - Што сакаш сега? Пушката ти ја дадов, оди си.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Барутот и сѐ она друго е кај тебе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ете деновиве го пуштија на слобода и Готлиб, Хинко Готлиб, неговиот цимер-колега од затворската ќелија, еврејски новинар од Загреб и тој, подготвувајќи се за заминување, му рече дека се враќа дома. „А како е кај тебе дома?“
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тука бев можеби и посигурен”. „Господ нека ни е на помош”, му рече во часот на разделбата. „Мислам дека ќе одам на друго место”, му дошепна Готлиб гушнувајќи го за потивко да му дошепне: „Сега не е време да се биде дома”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Кога ќе дојдат на балконот – тој е кај Лидија.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Во стилот, како е кај вас, граѓанко, во поглед на дефектите на водоводот и канализацијата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Одев кај неа цел месец – свикна. Почна да дава подетални одговори.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Само мртвите имаат време за чекање, вели Лазор Ночески, оти времето, сето време е кај мртвите, вели, и со прстот врви по веѓицата од сечилото на ножот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)