е (гл.) - од (предл.)

Лобо: Појака е од тебе. Дига тегови, боксира, џогира секојдневно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Грета: Што?!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
2.  Должникот може да го пребие побарувањето што го има спрема својот доверител со она што овој го побарува од него, ако двете побарувања гласат на пари или други заменливи предмети од ист род и ист квалитет и ако двете се стасани (чл. 325, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ако сторената штета е од помала вредност, а сторителот одел кон тоа да прибави таква вредност, ќе се казни со парична казна или со затвор до една година [и тука гонењето се презема по приватна тужба].
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пребивање 259 не настанува штом ќе се стекнат условите за тоа, туку е потребно едната страна да ѝ изјави на другата дека врши пребивање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Летово со Консуело, кој е од околината на Макондо, на патување од Албанија минавме во Македонија преку границата близу Охридското Езеро кое е старо три милиони години и е многу длабоко.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Просто чувствувам како пријатноста ми доаѓа и пријатно ми е од самата најава на пријатноста.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Твоето добродетелство, драги мој, Симон, не е од слични побуди.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Етичкиот кодекс и на едниот и на другиот тип луѓе е од сомнителен карактер, бидејќи и мотивите за делување се проблематични.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Смачено ми е од извештачено продавање на приучени манири, смачено ми е од користење на интернационални фрази за да изгледаш помудро, смачено ми е од целиов овој провинцијализам што сака да се напика во центарот на сите збиднувања ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Хм, чудно ... (овој сигурно не е од високото општество).
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Е, тој круг не ме интересира.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Па, доста е од интелектуални мастурбации. Ако ништо друго, немам време.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Сиот е од железна арматура. Остава импресивна глетка.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Пријатно му е од топлината на земјата и на стеблото.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тих и повлечен во себе, безвиновен во ред работи, во кои спаѓаше и допирот со жените, Пискулиев сепак не е од оние луѓе со студена душа, тешко достапна за срдечни трепети.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Го преврте белиот плик, го прочита името на испраќачот и виде дека е од женско. Тоа му ја побуди радозналоста.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Над 30% од 15-годишни девојки веќе имале полови односи, што претставува изненадувачка бројка во споредба со двата проценти од 1979 година (податокот е од американските истражувања, но тој тренд може да се забележи и во останатиот развиен свет).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Но сите братски и другарски, ме тешеа. - Немој, Јоле, не биди таков! Што ти е гајле - таа е од дедо ти...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Е Не е од големо значење знаењето со кое ќе се здобиеш, туку знаењето кое ќе го изнастрадаш Не е од големо значење знаењето со кое ќе се здобиеш, туку знаењето кое ќе го изнастрадаш.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Си го задига здолништето, огромни шараници и дури длабоки изгореници. Тоа е од машата.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
БАОБАБ - Ао! - Доста ми е од таа бабска приказна „А бау а ку!“ - му рекол Исак Бабељ на Борхес, додека се разминувале под еден баобаб.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Создадена е од Илинденската организација, од бившата Македонска федеративна организација и од Емигрантскиот комунистички сојуз.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Ограноци на ВМРО (Об) биле формирани скоро во сите поголеми места во поделена Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Таа адреса ѝ се врежала длабоко во паметта - ѝ се чинеше дека и ноќе би можела да познае дали писмото е од Крстан.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Желбата да одговори со визиткарта посилна е од болката во крстот, од староста, од сѐ.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Оваа „Opera Gastrocephalographica” составена е од прочистени но амалгамирани слоеви.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Светот е она што е, и точка. И таков каков што е, тој е од најголема неопходност.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Ракијата ме фаќаше полека ама сигурно, оти сонцето биеше ужасно; некој понуди и тревка, и јас, ненавикнат на неа, во еден миг видов светлина; помислив дека таа светлина не е од овој свет, дека тоа ми се јавува Бог; беше тоа светлина виолетова, еднаква во сите свои делови, совршена, постојана, оти не беше една во едно време и инаква во друго време, ниту за едни убава, а за други грда; беше тоа светлина преподобна; помислив дека можеби веќе сум во некој друг живот, дека сум умрел и дека ми е доделено некое ново тело; верував во реинкарнација, и таа помисла ме возбудуваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
За да вкуси Господ направена е од друго дрво.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Толку недели и месеци морал да носи токму такви тежини на десното рамо! (Добро, тој никогаш го нема спомнато тоа, но мајка ми ми има раскажувано за неговиот пријател Словенец и за цевката од минофрлачот што Даскалов честопати ја земал на своето рамо за да му помогне.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А таа навика сигурно му е од војната.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
АНЃЕЛЕ: И татко ми е од тие што се прават Бугари. И тој бил во Бугарија.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Ова пусто турско не е од денеска, од петстотини години е пустинското, пусто да остане! Толку веќе!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Нашиот соговорник не е од оние писатели кои би флертувале со философски приказни, барајќи во нив паразитска шанса за личен прилог.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Всушност обратно, во смело самоекспонирање Енценсбергер инсистираше не само на родовата разлика туку и на жанровскиот примат на литературниот текст, особено при споредбата со тестаментарното пишување на философите.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Та тажен ли е живот клет; од денес полн со болки, низа крвава тој ќе е од солзи, преполн маки сет.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Конкретно, Пол е женскав, хистеричен гиздавец. Зависник е од театар и од музика, иако уметностите не ги разбира вистински; без разлика, склон е кон „необичен занес“ од средовечни сопрани, особено кога се овенчани со круни и кога ги окружува ореол на слава (120).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зениците му беа ненормално широки... [а] во нив имаше некој стаклест сјај [итн.].241 Како класичниот инвертит од медицинскиот дискурс во деветнаесеттиот век, според неговиот прочуен, сатиричен портрет од Мишел Фуко, Пол од тмурниот опис на Катер излегува како „лик – минато, историја на случај и детство, облик на живот; и морфологија, со индискретна анатомија и можеби со мистериозна физиологија“ (тука зборува Фуко, а не Катер).242
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Драмата е од Чарлс Ладлам, чија Урнебесна театарска трупа во Њујорк се специјализираше за пастиш, за бизарни дрег-преработки на разни класици од историјата на светската драма.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Многу питом народов. Може е од пијачката, ама возот ко да успорува. Изгледа наближува станица.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Во воз сум кој изгледа како да е од повоена Русија, седиштата од чија утроба ѕиркаат потемнети сунѓери и зарѓани пружини, прозорци кои не се сеќаваат кога последен пат биле отворени, реа на мочка (купето е изгледа блиску до ВЦ-то), и завеси со кириличен акроним, тромави од насобраната прашина.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
На тој начин се успокојувала самотната, а со тоа и ја благословувала небесната светлина, и сѐ што е од Бога создадено.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Повеќе е од за верување оти ќе се најдат и такви. И тие ќе бидат крајните сепаратисти.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во една куќа таткото е од една народност, едниот син од друга, другиот од трета народност и еден Господ знае до кога ќе продолжи да биде така!
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Организаторската работа е пак работа, но не може да се рече дека е од тешките.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За да ја определи својата сопствена философска позиција, Серл пишува: „Моите сопствени погледи не се вклопуваат во која и да е од традиционалните етикети.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Овој шарлаган е од афионово семе и од сусам. Измачкај го со него.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Умееше да пее старински црковни песни и личеше на преоблечен патрик дојденец, по лик не господов слуга туку манастирски господ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Задачата што ни претстои е од таков карактер што бара Вашиот сопруг, токму поради тоа што е еден од најистакнатите работници во нашето легално движење, да не биде замешан во работата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: Секој ден од неговиот живот е од непоправлива штета за нашиот народ.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Му притрчува Фезлиев и го придржува да не падне на земјата и да не поврати.) Одеднаш... Сигурно е од возењето.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Него ангелот ни го наврти, и ако му ја дадевме, ќе се ставеше капак на сѐ, бидејќи е од Кристафила.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Но би била грешка ако црквата заборави дека вистинскиот конзерватизам секогаш е „агресивен“, секогаш одреден со стремежот кон обновување - во поврзаноста со една од изворните моќи на нашето опстојување, со моќта на сликата. 248 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Расточувањето“ секогаш е од другата страна на поларната опасност, петрифицирањето.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Ниеднаш не ја изгуби онаа мирна празнина, онаа што понекогаш му беше и некаква чудесна леснина во сето негово тело, но за која тој знаеше дека е од исцрпеност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Како што беше вистина и онаа пролетна утрина, додека на горниот крај на селото се собираше тајфата печалбари пред заминување, а тука беа и тапаните, веднаш тука, на ледината крај патот и младичите го играа Тешкото околу нив, а тој беше со татка си скраја и мајка му молчеше крај нив со црвени очи; тој беше накитен со низалки костени, јаболка и по неколку ореи, првопратено, додека мајка му му шепнуваше „Змејко сине“, а тој можеше да види како му се стегаат на татка му вилиците и како сите мускули набабруваат и се скаменуваат под поцрнетата кожа на неговото лице, исто онака, како кога беше многу лут татко му, но Змејко сега можеше добро да знае дека тоа не е од никаква лутина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Сигурно е од возбуда. - Низ шега дофрли Виктор - Ова често им се случува на новосудените младенци.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Оној Алија е добродушен човек. Изгледа е од оние што покорно и страшливо си ја вршат својата работа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Чантичката на невестичето веќе не ги собира парите, па свекрвата притрчува да помогне со својата чанта, па кога е веќе тука, се мести и таа на сите пози, па нели и таа е од најблиските роднини, а и нејзината меморија е од пресудно значење за вечер, кога, откако сето ова ќе заврши, ќе седнат и ќе ги отвораат подароците, и кога таа ќе се сети на сите што предале коверт или подарок, а на него напишале „среќен брак“ и само толку.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Е нема веќе саглам врска, да се пофалиш!“ - вели мојата сосетка мислејќи при тоа дека во тој куп не спаѓа нејзината, која е од оние што траат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Не му е важно да биде старешина на имотските сојови (а да не биде глава на сиот сој Перуноски не може, зашто е најстар и од браќата и од братучедите) но ако не го сменил од старешинството сигурно нема и да го руга, а тоа, да не го руга пред луѓево за она за кое сам тој не може да престане да не се руга, најважно му е од сѐ.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Време е од рано-рано разграбано, ама за наши луѓе, ќе се најде некој постер од Млади бунтовници.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
- И сиромаштијата е убава, велам, и сиромаштијата е убава кога е од бога. - Така е, вели Григор, така е.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може да е од огништево, од пламенот, си мислам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Доста ни е од такви Дости, вели војводата, зар и разбојници да прибираме, вели, и наредува да го врзиме, да го мочаме. И ние сите му се изредивме. Како да гаснеме запалена вреќа со ќумур.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Сигурно ова е од огнот, вели Уља, сигурно огнот ѝ ја подгоре косата во коренот. Сега нема како да се држи, на што да се држи, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Коњот мора да е од попот, си велам, ама каде е попот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ех, тој е од големото Добро Утро, ќе рече некој од луѓето по патот, по цел ден квачи јајца.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па кога ќе се осигурам дека тропањето е од добиците, ќе си речам: блазе си им дека тие не знаат ништо. И се топам, како скрушец во ноќта.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тоа вреска, целото е омрсулавено, искрвавено од кошулицата, ама за мене е од убаво поубаво. Зограф.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ што е господово е од убаво, поубаво, велиме, кај сме виделе ние поубаво?
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Може душата му е од обичен човек, И зошто да не е, си мислам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
како ние да не сме го врвеле, ама не бре, кој може да нѐ запре, кога ќе те удри улавата мисла, полоша е од стечена суводолица и не гледа кај врви, што ќе откорне, што ќе забере, а босот уште ни вели, вратете се ако нешто не е о кеј, пак вратете се,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Тоа не е од нашево село, велам, тоа мора да е некој будала.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не може јазикот да си го собере. Ја разлигавил муцката, уплашен е од стравот наш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ќе носиш одоздола, од Грција, му велам јас, таму не се војува. - Грција е сиромашна земја, вели Григор, сѐ што има Грција, сето ѝ е од бога.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го знаеш она: „Тргни ја сестро обетката да не ти го гризнам увото!“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Оттргната е од увото на некоја девојка. Затоа е малку изобличена...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во општиот метеж сеедно е од каде ќе се почне.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Маркс секако е победен, но победен е од Жозеф де Местр.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
А со очи веќе го бара стопанот со недопуштена стутканост на лицето: не му се нужни парите зашто ќе му остане часовникот за кој, итречки но без уверливост, сака да докаже дека е од злато.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа е најопасна болест на денешницата. Посмртоносна е од сидата, побрзо се шири од ракот. Позаразна е од грип.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Болен е од сугестија... Треба да се лечи...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Тука е од старо време; поминал живот со неколку генерации, бил сведок на сѐ што се случувало во семејството: регистрирал многу раѓања и многу умирања.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се виде дека човекот не е од сојот на газдата на арабаџиите, се гледа дека е еснаф човекот му дошепна Афз Б. на Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Беше малку разочарана. Потајно се надеваше дека депешата е од Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Извини, бате“, рече. „Не можам да издржам. Тоа е од чекањето.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Сето тоа е од храната на Внатрешната партија. Не постои ништо што тие свињи го немаат, ама баш ништо. Но келнерите, служителите и луѓето, се разбира, крадат и... види, имам и мало пакетче чај.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А ја гледаш сега Султан-Муратовата џамија? Најубава е од сите.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
7. ЧОВЕК Е ОД ЈАЈЦЕ ПОСЛАБ И ОД КАМЕН ПОЈАК - во зависност од тоа со што ќе го стиснеш.
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Фала богу мојот трактор е од помалите, марка Тома Винковиќ, со мала, тесна приколка.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Од почетокот на транзицијата, донесени се три измени и дополнувања на тогаш- важечкиот Закон за инспекција на трудот. 2 Првата е од 1990 година, втората од 1991 година, а третата од 1993 година. 3 Ниту една од промените што се воведени со нивното донесување не ги засегаат правата на работниците.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Кажа дека е од германската амбасада од Белград. Зборуваше српски.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Де, седни де! И ти си мераклија како мене! Не си ти за оро, тука ти е местото!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Симка ќерка ми е, не е копиле најдена, та без ред и адет да ја венчавам! Таа е од сој!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ти се молам, поведи го и Славчета во Белград, поблиску е од Америка...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Нема што, нели е мерак, согласен сум... Само, сите свадбински редови и адети да се исполнат...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
КОСТАДИН: Во сојот не чепкај, зашто ќе се испечеш! Не ти се допаѓа? Подобар е од твојот и почесен!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Се нарачува специјално по некој „саватлија“ прстен за зетот и невестата со црн монограм, но само за пишувањето ќе се плата десетпати повеќе, отколку што чини самиот материјал, ако не стопи Пане цела бела меџидија за таков прстен и ги убеди дека е од нивното сребро.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Греота е од господ, вчера дојде и денеска, ајде, „неделата“ да та а дајме; ошче ни куќата салам не а познаваш.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Потоа срипаа проповедници на разни религии да корнат коси дека бракот е од Бога изумен како заедница на мажот и жената, те само на мажот и жената, ни под разно на мажот и мажот или жената и жената, уште помалце на жената и мажот.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Носталгија не постои. Со гаранција. Измислена е од Егејците, за да имаат за што да им зборат на внуците.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
ЖЕНА Се бара жена Невина и чесна А да не е од мала Преспа
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Најтешкото, кога се раскажува за животот, како и во секоја книга, е од каде да се започне.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа е од познато бекташко муслиманско семејство!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
А душата не е од ништо составена, од ништо сложена, таа е проста, без составки - и затоа не се распаѓа и не гние, бесмртна е.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ликот на таткото, околу кого се артикулира Патот на јагулите, е од номадска природа.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
„Но бидејќи поканата е од оние, белите, потребен е уште еден, додатен лист. Нешто како потврда за веродостојноста на документов“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Овој дожд не е од вија времиња сите дождови идат од далеку но овој е од потаму си думам и никако да најдам стреа да го заштитам она што можам барем она што го немам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Помина првиот, десетиот, наближува последниот и остава прав зад себе. Оѕверен е од лутина.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Се обидов да погодувам кој е од каде. За Романката веднаш погодив.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Затвори ја затвори ја но ние сепак ќе влеземе.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Козакот станал многу попретпазлив кога слушнал од татко ти оти и тој е од Новодеревјановское.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Едноставно избегнал да ѝ го спомене името на својата убавица.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Туку, може да е од што ти е мака на душата... за лозјето... Е, и мене ми е жал, туку...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Стој кога ти велам!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КЕВА: Името е од кумот... Се гледа умот.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КЕВА: Малку е смургава, ама многу е лична, а белило на лице не клава.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Страв ти е од мене, Светле? СВЕТЛЕ: Малку. АНДРЕЈА: Мене би ми било многу.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Вели:од секој скубен гарван не бидува орел и секој ангел не е од охридска Света Софија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
(К) прашува: може ли лицето од гума толку многу да се истегне така да некое огледало може да го одслика во нормални размери? (Л) е филозоф: “-” се разликува од “-”. (Љ) го проучува семејното стебло. (М) не е заинтересиран за работа туку само за игра. (Н) се поттикнува себе и другите да работат повеќе, а не помалку. (Њ) ги уништува делата кои ги завршил. (О) го направи “Критичарот гледа”. (...) Термостатите се врзани за радијаторите, но без никакво дејство, вода до двете голи жици.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Поправениот „јагуар“ спремен за возење стои во гаражата неупотребен. Таму е од октомври.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој е некаде помеѓу хартиите кои не се уредени и кои се на различни места.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Преку глава ни е од Германците и од небесниот град што се дави под облаци и од келнерите без кои шведската маса е бесмислена...
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
СОЊА: Мораш да му помогнеш на Матеј, тато. Лежи таму пијан, дрогиран. Страв ми е од него. Не го разбирам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Тој е контраш. Тој е од кулаците. Имај го на око.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Јас, јас знам еден Ташко, ама тој е од Крчишта...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Смачено ми е од пораки кои треба да се дешифрираат.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Да беше ден исто така можеше да се види дека сликата е од едно четиринаесетгодишно дете, босо и облечено во измаслени работнички алишта.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Не будали се, човеку, не туку го мачи детево, преку глава му е од болести. Здрав си како дрен.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Да не не ѝ е добро? - се загрижи дедо ми. - Лошо ѝ е од многу спиење, - одговори татко ми.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Можеби е од оние проколнатите што сме ги гледале по филмовите, можеби во неа скапува телото на некој убиен човек, или пак се крие некој страшен убиец, а можеби ноќе, таму, некакви вештерки подготвуваат отровни пијалаци за маѓепсување на децата?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- Немој да го браниш - му свика таа на дедо ми, - нека е жив и здрав, син ни е, ама не е од збор.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Колку што можеше да процени во тој правец надолу се опушта линијата на фронтот, заклучи дека селото на Тетинот е од оваа страна.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Кога ќе помисли да се помести за да се пресегне по куферчето, диференцијалот е на ѕидот, но кога ќе посака да направи чекор за да се пресегне, фатен е од тежината на диференцијалот што сега секој миг може да падне и да ја осакати Германија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ама тоа, си мислам, е од нередовно јадење и спиење, од многу одење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ние ги вртиме главите, мислиме и тој е од безбедноста.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Врвам покрај ,Баљшој театар" и гледам затнато е од војска, полиција, булдожери: го уреваат споменикот на Сталин.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Позната ми е од некаде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
3. Сега веќе знам: истрагата е од 11 часот навечер до 5 часот наутро.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Рамото ме боли, отепано ми е од стегање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас знам дека е од кај нас, велам, му го знам и селото Загоричани.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И само тоа е од зборување. Само наредби, што се вели, само команди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не знаев речиси ништо за него освен дека е од Западот и, се разбира, неговото име.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
А водата, - им велам, - послатка е од лимонада.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И не е важно што не е од сребро, изработен е толку вешто како да е, и никој не би можел да го познае.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Значи, седам во мојава соба, на прозорецот, гледам во потокот, Борче, не знам што му текнало, учи нешто во неговата, т.е. во собата на брат ми, што е сега привремено негова и, веќе реков, ги имам сите предуслови да бидам сосема среќна, а не сум.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Со него ми е супер, право уживање. Постар е од мене три години и ептен добро се согласуваме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ти, изгледа, не знаеш што е тоа „промаја во фрижидер” – се насмевнав откако ѕирнав внатре. – Да видиш како е кај нас понекогаш!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А, камчево личи на килибар, една смола, многу скапа и ценета, од која се изработуваат украси за прстени, ѓердани и друг накит.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Брат ми Јане бетер е од тебе, сѐ уште спие, којзнае кога ноќеска се вратил, а мене ме мрзеше да одам да купувам, па сега ... ама, ај не е важно, дојди во кујната и сама снајди се.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)