Имено, од важни причини, кои мораат да бидат образложени, судот може да одлучи жалбата да не го задржува извршувањето на одлуката (чл. 409, ЗПП) – што, секако, е добро решение во корист на работникот којшто успеал да го добие спорот, особено тогаш кога во улога на жалител ќе се јави работодавачот. в) Законот за извршување Во поглед на присилното спроведување, односно принудното извршување на судските, правосилни и извршни, одлуки донесени во работните спорови, проблематиката е регулирана со ЗИ (2005), 18 којшто е изменет и дополнет во осум наврати: двапати во 2006, по еднаш во 2008 и во 2009, и дури четири пати во 2010 година – но, за среќа, ниту една од нив не се однесува на институтот 17.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Против ова решение не беше дозволена посебна жалба, сѐ до септември 2010, кога се прецизираше дека против решението може да се изјави жалба, но дека таа не го задржува извршувањето на решението (чл. 93, ЗИДЗПП/септ.10). 5) давање можност жалбата против конечната пресуда да го нема вообичаеното т.н. „суспензивно дејство“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
- Што му фали на народот? Народот си е добар! - викаше Мирољуб - Ти со тие интелектуалци?!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
- Држи ја! Држи ја! Оваа е добра! - викаше како избезумен.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
„Зошто да ја запретам“, му велам јас, „варта си е добра, како маст е!“
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Издавам соби - Хара“ Пристапот од патот кон Платамон не е добар.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А она за што треба да преговара - се фаќа Мертен за рачката на еврејската канцеларија местејќи ја срдечната, како што ја нарекува меѓу блиските, „филосемитска“ насмевка на лицето и молскавично рекапитулирајќи почна таа сабота на 11 јули 1942 на Плоштадот на слободата, во близината на пристаништето каде што од утринските часови се собраа над 9000 полнолетни мажи Евреи, а како часовите врвеа и еден сѐ поброен куп љубопитници, обични граѓани од сите возрасти, дами и госпоѓици и војници на отпуст, без задолжение во конкретниот зафат на кој тие 9000 души со часови, најнапред беа попишани, а потоа, терани да прават салта, да изведуваат глупави гиманстички вежби на врелото сонце, без заштита на главите, со бројни онесвестувања што на крајот го расипа првичниот весел впечаток и во присутните почна да создава непријатност и отпор...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Сонувачот, след чудните механизми на сонот, чувствува како го облева задоволство. Макс Мертен фрла поглед на календарот и констатира дека е 13 октомври 1942, па помислува дали баксузниот датум е добар за ефикасно отплеткување на крупниот јазол, пред три месеци врзан околу вратот на еврејската заедница.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Две илјади динари! Па треба да знаете: тој е добар, многу добар, но тој е трговец, води сметка.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Јас ценам, твојава земја е добра за компири.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ама тој е добар, тој пак нејќе да поништува.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
На стариот му заприлега тој како да е добар светец што слегол од иконостасот на некоја напуштена црква и назорум дошол и во неговиот двор.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Повторно размислувме. Заклучивме дека предлогот е добар и го прифативме.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
„Навистина е добар овој чичко Добре од Добрево“ - си мислеше Бојан, оддалечувајќи се од колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И, иако втората позиција има јасно оправдување, потврда - на крајот, битно е едно дело да биде разбирливо, драмата да може да се игра, а поемата да се чита - арогантниот став на критичарите со кој тие оценуваат дали еден превод е добар или не, од чисто монолингвистичка позиција, повторно укажува на неблагодарното место што го зазема преводот vis-a-vis метатекстот (дело изведено од, или што содржи, веќе постоечки текст), каков што е и литературниот критицизам, сам по себе.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Но прошетката ќе ги освежи, ќе запалат по една цигара, а сообраќајката е добро оправдување за евентуалното доцнење - рационално си ја сумираа ситуацијата, без поим во што се впуштаат.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Беше нешто, што мораше да се носи во себе, а додека заминуваше под тоа црвеникаво сонце му се чинеше дури и дека е добра.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тие, Акиноските, горди и довечерашни лути непријатели на Турците, многумина нивни блиски соплеменици паднаа во боевите против турските завојувања на Македонија, ниту не можеа да помислат на исламизирање; беа длабоко уверени дека единствено е добра и исправна верата христова и силно ѝ беа предани нејзе, а Лажниот Мустафа, пак, за сѐ добро известен, како да негуваше одредена почит за нив, како да не сакаше да ги понижи повеќе од што беа понижени со самиот факт што тој, туѓинец, господари со нив, довчерашни византиски господа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога, пак, тој ѝ раскажа што била работата, таа плесна со рацете и рече дека треба да оди директно кај началникот на полицискиот реон, дека блоковскиот ќе го измами, ќе му вети а потоа ќе го влечка; дека е најдобро да оди направо кај началникот, дека тој ѝ е дури и познајник, зашто ×ухонката Ана, која порано работела кај неа како готвачка, сега е дадилка кај началникот, дека таа често го гледа и него лично како минува покрај нивната куќа, и дека тој исто така секоја недела е в црква, се моли, а во истовреме ги гледа сите со весел поглед и дека, според тоа, по сѐ се гледа дека е добар човек.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Футуризмот е добар показател на човековата моќ за видување на иднината т. е. видовитост.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Трајко отпрвин се позачуди на оваа Достина постапка, ама во својата простота си извади заклучок, дека жената е добра и радосна што ѝ даде господ „мешана киска“ и си ја продолжи работата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Нека ни е добра мисла и нека ни се живи дечињата да си а собереме седбичката, благотичката, ете бостанец, царевчичка, градинки, лозјенца, едвај ако можеме тиа работи да и потиснеме и еве ти го, Митровден дошол.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А некои по неговата радост заклучуваа дека работата со Комисијата е добра.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ама.. Пеколно е добар начинот на кој ме управуваш кога ќе се стемни. Убав е начинот на кој се смееш.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
Третина од сите работи што сум ги рекол или направил веројатно се банални клишеи, третина е тешко срање а третина се полни погодоци. Тоа е добар просек.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Кога ќе бидеш слободен, земи ја! Ја симнав од ѕидот! Фрли ја в оган!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- И премногу е добра за да виси во службени простории – беше идниот негов заклучок.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Храната е добра. Минаа десет илјади години од последната храна.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
А Маргина е добар виц, јасно, за сите оние што своите животи ги минуваат, ко нас, шеткајќи по мебиусовите траки на денот- ноќта, „подземјето- надземјето”, центарот- рабовите...) 4 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Интервју со Жак Дерида разговарал: Франсоа Евалд Некоја “лудост” мора да бдее над мислата 4Да го замислиме вашиот иден биограф.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Натера е добар збор. Постепено нешто те натерува да напишеш роман.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Џејмс Џонс, на пример, кој се запишал на курс кај некоја образована дама чии студенти ги имитирале стиловите на многу познатите писатели... еден месец Хемингвеј, еден месец Грахам Грин, итн. Мислам дека ова е добра вежба.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ако го трансформираме внатрешниот свет на нашите души ако се ослободиме од темните сенки на нашето минато, од разочарувањата, неуспесите, траумите, понижувањата, ако научиме да го контролираме минатото, нема повеќе да го носиме како тежок товар, нема зошто да жалиме сѐ е добра лекција, шамар за освестување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Потребна е храброст да се променат работите, но со магијата и волшебството што го чуваме во срцето можеме да бидеме љубов за да најдеме љубов, да веруваме во можностите и слободата и ќе најдеме среќа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Помисли дека уличното осветлување сковало заговор против него; дека го следат духови на мртви животни од зоолошката градина; дека тоа што му се случува е добра фабула за басна... секакви будалаштини помисли М
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
СОЊА: Матеј! МАТЕЈ: Да, мама. (Пауза)
БОРИС: Ти реков не е добар. Ништо не јаде. Не знам што му е.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
БОРИС: Дали си ти хи-фи? МИРА: Тоа е добро прашање. БОРИС: Затоа го поставувам. МИРА: Не се познавам доволно.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Партизанштината вели, за нас Грците, не е добра. Таа е добра за Славомакедонците, бидејќи ним им се брани јазикот...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ми ранија двајца. Некој си пезевенк, мора да е добар нишанџија...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Пораката е: Биди кул. Не паничи. Хаосот е добар. Хаосот создава неограничени можности.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Небулозната Сократовска идеја Стори го тоа сам, што ја создаде модерната демократија, е практична, здраворазумска, разиграна Атинска верзија на Хинду- Будистичката-Таоистичката јога.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Спортистот ја имаше славата, овој ги имаше парите и тоа е добра формула за добар улов.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Да го викнеме Штурчо! Тој е добар свирач. - Штурчо! Штурчо! - се развикаа мравките.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)