Шлапка коњот во водата, а водата само се поткрева, и таа е немирна, збркана, што се вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми вели: Јадам повеќе, а сонот ми е немирен.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Сепак, се теши растревожениот поет, храброста е немирна.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Народот е немирен: бара правда и кај што нема.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)